Μπείτε στο Mood!

Αν μιλάτε αγγλικά, χρησιμοποιείτε το ίντερνετ με ευχαρίστηση και σας ενδιαφέρει η ψυχολογία το Mood Scope θα σας φτιάξει τη μέρα! Τί είναι; Είναι ένα πρόγραμμα που παίρνει τη διάθεση σας προσωπικά και "δουλεύει" μαζί σας μέρα με τη μέρα για να είστε σε ολοένα και καλύτερο Mood. 

Πώς δουλεύει; Παρόλο που είναι απλό και ευχάριστο (και χαριτωμένο) το πρόγραμμα βασίζεται στην επιστήμη της ψυχολογίας. Είναι σαν ένα παιχνίδι με κάρτες: παρουσιάζονται είκοσι λέξεις-συναισθήματα και εσείς επιλέγετε την ένταση του κάθε συναισθήματος που σας εκφράζει. Μέρα με τη μέρα το Mood Scope δημιουργεί ένα διάγραμμα της διάθεσης σας και τα αποτελέσματα σας στέλνονται με email. Ακόμα και αν το δείτε σαν ένα απλό παιχνίδι, θα σας φέρει πιο κοντά στον εαυτό σας και στην αναγνώριση των συναισθημάτων σας. 


Είναι φρέσκο, είναι διασκεδαστικό, είναι ουσιαστικό και μπορεί να αποδειχθεί και πολύ χρήσιμο. Και επειδή βρίσκεται σε πιλοτικό στάδιο, είναι και δωρεάν
Δυστυχώς, είναι μονάχα στα Αγγλικά! 


Θετική Ανατροφοδότηση: Φέρτε τη στο σπίτι!

Η θετική ανατροφοδότηση έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον στην παιδαγωγική επιστήμη, στον αθλητισμό αλλά κυρίως στις μεγάλες εταιρείες με τα πολλά τμήματα, τους άπειρους μάνατζερ και την ψαγμένη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού. Ο σκοπός της; Να αξιολογείται επί της ουσίας και δημιουργικά η απόδοση των εργαζομένων και να αποδίδει ο καθένας το καλύτερο που μπορεί
Καν' το κι εσύ όπως οι μεγάλοι μάνατζερ! 
Πολλές φορές είτε επειδή βιαζόμαστε, είτε επειδή το θεωρούμε ασήμαντο, είτε επειδή έτσι το μάθαμε όταν ήμαστε μικροί έχουμε την τάση να παρατηρούμε και να διορθώνουμε τη συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω μας δίνοντας όλο το βάρος σε αυτό που κάνουν λάθος ή ... λιγότερο σωστά. Το ίδιο κάνουμε και με τον εαυτό μας! Η ανατροφοδότηση είναι απαραίτητη για να επικοινωνήσουμε στους άλλους όχι μόνο αυτό που κάνουν λάθος, αλλά και αυτό που κάνουν σωστά. 

Σωστή στιγμή: δώστε ανατροφοδότηση τη στιγμή που πρέπει, έτσι θα συνδεθεί καλύτερα το μήνυμα σας με την εν λόγω συμπεριφορά. Προτιμήστε βέβαια να κρατήσετε την αρνητική ανατροφοδότηση για πιο ιδιωτικές στιγμές αλλά μια στο τόσο ένα δημόσιο θετικό σχόλιο δεν βλάπτει κανέναν. 
Θετική και αρνητική ανατροφοδότηση: Βάλτε πάντα τη θετική σας αναφορά πριν την αρνητική. Οποιοσδήποτε θα ήταν πιο πρόθυμος να ακούσει την "κριτική" σας αν γνωρίζει ότι δε βλέπετε μόνο τα λάθη του.
Συγκεκριμένες Αναφορές: Να είστε συγκεκριμένοι όχι μόνο στις αρνητικές αλλά και στις θετικές σας αναφορές ώστε να έχουν νόημα για αυτόν που σας ακούει. 
Δημιουργήστε ευκαιρίες για θετική ανατροφοδότηση: φροντίστε να "πιάνετε στα πράσα" τους γύρω σας την ώρα που κάνουν κάτι καλά και πείτε το απλόχερα και με την καρδιά σας. 
Μιλήστε για συμπεριφορές και όχι για χαρακτηριστικά: έχει μεγάλη σημασία να ξεχωρίζουμε τις συμπεριφορές των ανθρώπων από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους. Αν μη τί άλλο, μία συμπεριφορά αλλάζει πιο εύκολα απ' ό,τι ο ίδιος μας ο χαρακτήρας. Πόσο διαφορετικό είναι για ένα παιδί να ακούσει ότι "τα μαθηματικά που σου αρέσουν τα τελειώνεις γρήγορα και σωστά, ενώ με την ιστορία δυσκολεύεσαι" από το "έλα τώρα, μην είσαι τεμπέλης";
Κάντε το ίδιο για τον εαυτό σας: Δώστε στον εαυτό σας θετική ανατροφοδότηση πριν αρχίσετε την αυτοκριτική. Είναι τόσα πράγματα που κάνετε καλά: ανακαλύψτε τα και αναγνωρίστε τα όπως θα το κάνατε για το παιδί σας. 

H θετική ανατροφοδότηση ενισχύει την αυτοεικόνα και την αυτοπεποίθηση, αυξάνει το αίσθημα της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης στις σχέσεις και βοηθάει τους ανθρώπους να δεσμευτούν στους στόχους τους. 

Εσείς που θα δίνατε θετική ανατροφοδότηση σήμερα


Κατάθλιψη. Ποιά είναι τα συμπτώματα και τα κριτήρια για τη διάγνωσή της;

"Έχω πάθει κατάθλιψη". Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε πει ή δεν έχουμε ακούσει αυτή την κουβέντα; Η λέξη κατάθλιψη έχει μπει μέσα στο καθημερινό μας λεξιλόγιο για τα καλά και τη χρησιμοποιούμε συχνά όταν θέλουμε να περιγράψουμε τη θλίψη, τη στεναχώρια, τη μελαγχολία ή την κακή μας διάθεση. Η κατάθλιψη όμως αποτελεί και μία σημαντική ψυχολογική κατάσταση που μπορεί να βάλει τη χαρά μας και την υγεία μας σε σοβαρό κίνδυνο. 
Είναι ανθρώπινο και φυσικό να αισθανόμαστε θλιμμένοι σε διαφορετικές περιόδους της ζωής μας ή μετά από συνταρακτικά γεγονότα. Παρόλα αυτά αν τα συμπτώματα αυτά επιμένουν για ένα μήνα θα είναι καλό να επισκεφτείτε έναν ειδικό για να εκτιμήσει την κατάσταση. 




Ποιά είναι η εικόνα της κατάθλιψης; 
Διάθεση: 
αισθάνεστε λύπη, απογοήτευση, κενό τις περισσότερες ώρες της μέρα και τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας; 
είστε ευερέθιστοι και ανήσυχοι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο; 
αισθάνεστε σαν να έχει χαθεί ή "χαρά της ζωής", τίποτα δε σας ευχαριστεί και όλα σας φαίνονται ανούσια; 
δεν έχετε πια διάθεση για κοινωνικές συναναστροφές, φίλους και συζητήσεις;
αισθάνεστε αδιαφορία για την εικόνα σας και την υγιεινή σας (δε θέλετε να κάνετε μπάνιο ή να φροντίσετε τον εαυτό σας); 
Σωματική κατάσταση:
παρατηρείτε αλλαγές στον ύπνο σας; έχετε δυσκολίες να αποκοιμηθείτε ή ξυπνάτε συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας ή αντίθετα κοιμάστε υπερβολικά; 
αισθάνεστε κόπωση και εξάντληση, σαν να "σέρνεστε" ακόμα και αν δεν έχετε κουραστεί; 
δεν έχετε όρεξη για σεξ και κουράγιο για δραστηριότητες που πιο παλιά σας ευχαριστούσαν; 
παρατηρείτε αλλαγές στην όρεξη σας και το βάρος σας; 
Σκέψεις:
έχει αλλάξει το περιεχόμενο των σκέψεων σας; σας πλημμυρίζουν ενοχές, αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό σας και για το μέλλον σας; 
σκέφτεστε ότι είστε μόνος, σε αδιέξοδο ότι δεν αξίζετε και ότι δεν υπάρχει ελπίδα; 
έχετε δυσκολίες να συγκεντρωθείτε ή να σκεφτείτε καθαρά; 
σκέφτεστε επανειλημμένα το θάνατο; 

Παρόλο που τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα τα έχουμε βιώσει όλοι μεμονωμένα σε διάφορες περιστάσεις (χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν πενθούμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο), αν βρίσκετε ότι εσείς ή κάποιος στο περιβάλλον σας θα απαντούσε θετικά σε πολλές από αυτές τις ερωτήσεις για διάστημα τριών ή τεσσάρων εβδομάδων, είναι σκόπιμο να αναζητήσετε μία επαγγελματική επιστημονική άποψη και βοήθεια. Το άρθρο αυτό δεν έχει διαγνωστικό χαρακτήρα, παρά μόνο ενημερωτικό με σκοπό να διαφωτίσει και να κινητοποιήσει όποιον μπορεί να το έχει ανάγκη. 
Η κατάθλιψη, που από πολλούς έχει ονομαστεί "η ασθένεια του αιώνα μας", μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα και υπεύθυνα.  

Αυτοεκπληρούμενες Προφητείες.

photo via chanceencounters.wordpress.com
Ο όρος αυτοεκπληρούμενη προφητεία χρησιμοποιείται σαν όρος της κοινωνικής επιστήμης ήδη από το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα. Στηρίζεται στην παραδοχή ότι "αν οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις ως αληθινές, τότε είναι αληθινές στις συνέπειες τους". Με λίγα λόγια, ο αρνητικός τρόπος που αντιλαμβανόμαστε μία κατάσταση επηρεάζει τη συμπεριφορά μας με τέτοιο τρόπο ώστε στο τέλος να επιβεβαιωθεί η αρχική μας "προφητεία". 
Πώς δουλεύει η αυτοκεπληρούμενη προφητεία στη ζωή μας; Σκεφτείτε ορισμένα παραδείγματα από τη ζωή και την καθημερινότητα μας... 

Σχέσεις: Μεγάλες Προσδοκίες;;;

Δεν υπάρχει φιλικό τηλεφώνημα, βραδινή συζήτηση ή απογευματινός καφές μεταξύ φίλων ή φιλενάδων που, τουλάχιστον μια στο τόσο, δεν περιλαμβάνει μια συζήτηση για τις σχέσεις. Άλλες φορές είναι όλο λουλούδια και τριφύλλια και άλλες είναι όλο παράπονα και γκρίνιες. Όποιος έχει βρεθεί σε μία σχέση ενηλίκων έχοντας ταυτόχρονα μία ενήλικη ζωή με όλες τις υποχρεώσεις και τα αδιέξοδα που αυτή συνεπάγεται, το ξέρει καλά: οι σχέσεις είναι δύσκολη δουλειά! Μία δύσκολη δουλειά, χωρίς μονιμότητα, χωρίς εξασφαλισμένο μέλλον, με μακριά ωράρια που όμως αν κάποιος την κάνει καλά οι αποδοχές και η ικανοποίηση είναι μεγάλη και οι μέρες στη "δουλειά" είναι σαν πρωινό εκδρομής.
Ένα μικρό tip λοιπόν για το συναίσθημα της απογοήτευσης που μας κυριεύει καμιά φορά και την αίσθηση ότι τίποτα δεν πάει καλά και το έτερο ήμισυ σας δε σας καταλαβαίνει και σας κοιτάζει λες και του μιλάτε σουαχίλι. Όπως με όλα τα πράγματα, ξεκινήστε από μέσα σας... 
Σκέψου είκοσι χαρακτηριστικά που θέλεις να έχει ο/η σύντροφος σου 
και βεβαιώσου ότι τα έχεις κι εσύ....
Αν στην πορεία δείτε ότι τα μισά από τα πράγματα που αποζητάτε από το σύντροφό σας είναι πράγμτα που εσείς δε φέρνετε μέσα στη σχέση σας, ξεκινήστε από σας πριν χτυπήσετε για άλλη μια φορά τη γροθιά σας στο μαχαίρι. Όπως έλεγε και ο μεγάλος Γκάντι πρέπει να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο... 

Καλή εβδομάδα.

Η προσωπική μας σχέση μας με το φαγητό.

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν καλούνται να εξετάσουν προσεκτικά τη σχέση τους με το φαγητό αισθάνονται αμήχανοι, ίσως και λίγο αστείοι. Είναι φυσικό: το φαγητό, όπως και η δίψα, ο ύπνος και οι άλλες φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού μας, είναι για μας σαν την αναπνοή. Φυσικό, αυτονόητο, απαραίτητο. Παρόλα αυτά, ο καθένας από μας έχει μία προσωπική σχέση με το φαγητό πέρα από την ανάγκη ικανοποίησης της πείνας και τη διατήρηση της ζωής. Μέσα εκεί, μέσα στο "μαύρο κουτί" της σχέσης μας αυτής βρίσκεται και το κλειδί της κατανόησης για τους ανθρώπους που ταλαιπωρούνται από μία δύσκολη, επώδυνη και προβληματική σχέση με την τροφή (μία σχέση που πολλές φορές μεταφέρεται στη σχέση που έχουμε με το σώμα μας και συνακόλουθα με τον εαυτό μας). Γνωρίζοντας σε βάθος την προσωπική μας σχέση με το φαγητό μπορούμε να μάθουμε κάτι παραπάνω για τον εαυτό μας και να κάνουμε το πρώτο βήμα για να βελτιώσουμε την καθημερινότητα. 
Αφήστε λοιπόν τις ντροπές και τις αναβολές και πιάστε χαρτί και μολύβι (και εκείνο το τετράδιο...). 
Από που ξεκινάμε για να γνωρίσουμε τη σχέση μας με το φαγητό;

Η θέση του φαγητού στην καθημερινότητα: 
Πόσες ώρες τελικά σας απασχολεί το φαγητό μέσα σε μία τυπική ημέρα; Προσθέσετε την ώρα που σκέφτεστε, που μαγειρεύετε, που ψωνίζετε, που σερβίρετε και τελικά την ώρα που κάθεστε στο τραπέζι. 
Φαγητό και συναισθήματα: 
Το πώς, πότε και τί τρώμε συνδέεται όχι μόνο με την πείνα αλλά και με τα συναισθήματα που βιώνουμε κάθε στιγμή. Καταγράφοντας προσεκτικά τις συνήθειες σας, βρείτε τα κοινά συναισθήματα πίσω από τις λιγούρες και τις υπερβολές. Μόλις καταναλώσατε τρεις σοκοφρέτες ή ένα τεράστιο μπωλ μακαρόνια. Πώς αισθανόσασταν την ώρα που πηγαίνατε προς την κουζίνα; Για πολλούς  από μας, το φαγητό λειτουργεί σαν παρηγοριά ή αγχολυτικό ή ακόμα αντίδοτο στην βαρεμάρα και την ανοία. 
Η λειτουργία του φαγητού μέσα στην οικογένεια:
Για πολλές -ελληνικές και όχι μόνο- οικογένειες το φαγητό επιτελεί τη λειτουργία της συντήρησης του δεσίματος και της επικοινωνίας. Στη δική σας οικογένεια πώς λειτουργεί η ώρα του φαγητού; Πώς χρησιμοποιείτε το φαγητό; Για παράδειγμα, σε ποιές περιστάσεις επιλέγετε να μοιραστείτε ένα ξεχωριστό γεύμα ή σε ποιές περιστάσεις χρησιμοποιείτε το φαγητό για να ανταμείψετε ένα μέλος της οικογένειας; 
Αναμνήσεις:
Ακόμα και αν φαντάζει λίγο παράδοξο, πολλά από τα στοιχεία της προσωπικής μας σχέσης με το φαγητό έχουν πάρει σχήμα και μορφή ήδη από την παιδική μας ηλικία. Κλείστε τα μάτια σε μία χαλαρή στιγμή και ταξιδέψτε στη ζωή σας: τί αναμνήσεις έχετε που να περιλαμβάνουν φαγητό; ποιές τροφές έχετε συνδέσει με διαφορετικές στιγμές; ποιά ήταν η θέση του φαγητού στη ζωή σας όταν ήσασταν παιδιά; 

Θέλοντας να αλλάξουμε αυτά που μας δυσαρεστούν στον εαυτό μας και στη ζωή μας, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίσουμε τις ρίζες και το χαρακτήρα τους. Το ίδιο ισχύει και για το φαγητό μας. Αναλύστε το ! 

Εσάς ποιά είναι η προσωπική σας εμπειρία με το φαγητό; 

Προετοιμάζοντας το παιδί για το νέο αδερφάκι ή Πώς θα πω στο παιδί μου ότι είμαι έγκυος.

Μόλις μάθατε τα χαρμόσυνα νέα: ένα νέο μωρό πρόκειται να "καταφτάσει" σύντομα στην υπέροχη οικογένειά σας. Οι αλλαγές που φέρνει ένα νέο μέλος στην οικογένεια είναι τεράστιες για όλους. Τα μεγαλύτερα παιδιά συχνά παρουσιάζουν έντονες αντιδράσεις στην άφιξη ενός μικρού αδελφού. Πώς θα βοηθήσετε το μικρό σας να προετοιμαστεί και να προσαρμοστεί καλύτερα στο ρόλο του μεγάλου αδελφού ή της μεγάλης αδελφής; Η περίοδος της εγκυμοσύνης αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να βάλετε τις βάσεις για μία αρμονική αδελφική σχέση και λιγότερους μπελάδες αργότερα...

Τα μεγάλα νέα: πότε και πώς να πείτε στο παιδί σας ότι είστε έγκυος;
Οι περισσότεροι ειδικοί συνιστούν να περιμένετε μέχρι να βεβαιωθείτε ότι όλα βαίνουν καλώς με την εγκυμοσύνη σας πριν το ανακοινώσετε στο παιδί. Θυμηθείτε όμως, τα παιδιά ακούν τα πάντα και καταλαβαίνουν περισσότερα από αυτά που μπορούν να εκφράσουν. Φροντίστε να μην είναι παρών σε σχετικές συζητήσεις και κυρίως να το μάθει από σας και όχι από τους γείτονες οι οποίοι θα σας συγχαρούν στο δρόμο για την παιδική χαρά. Επιλέξτε μία στιγμή που το παιδί είναι χαλαρό και η ατμόσφαιρα είναι ήσυχη. Φυσικά, ο τρόπος που θα πείτε τα νέα εξαρτάται από την προσωπικότητα του παιδιού αλλά και από το εξελικτικό του στάδιο.
Προτιμήστε απλές διατυπώσεις και αφήστε το ίδιο το παιδί να σας καθοδηγήσει με τις ερωτήσεις του. Έχετε υπόψη σας ότι είναι πιθανό το παιδί να αντιδράσει με μεγάλο ενθουσιασμό και καταιγισμό ερωτήσεων ή να αδιαφορήσει φαινομενικά με τα νέα.
Στους μήνες που θα ακολουθήσουν καθώς το μητρικό σχήμα θα αλλάζει τα παιδιά είναι πιθανό να επανέλθουν με ερωτήσεις για το τί κάνει το μωράκι εκεί μέσα, πώς τρώει, αν παίζει, αν βλέπει τί γίνεται έξω. Δώστε του απαντήσεις χωρίς να αγνοείτε το πώς εκείνο αντιλαμβάνεται τον κόσμο και χωρίς να στραγγαλίζετε τη φαντασία του και τη δημιουργική του σκέψη.

Τα μικρά παιδιά δεν καταλαβαίνουν ακριβώς την έννοια του χρόνου, οπότε αντί να πείτε σε εφτά μήνες προτιμήστε καλύτερα να πείτε ότι το καλοκαίρι ή όταν ξαναέρθουν τα Χριστούγεννα θα έρθει στην οικογένεια το μωρό μας ή το αδερφάκι σου.

Χρησιμοποιείστε το χρόνο της εγκυμοσύνης για να προάγετε το αδελφικό δέσιμο και να βοηθήσετε την ομαλή μετάβαση μετά τη γέννα. 

Όσο μπορείτε συμπεριλάβετε το μικρό σας στις προετοιμασίες, φροντίζοντας πάντα να περνάτε το μήνυμα ότι η θέση του μέσα στην οικογένεια δεν απειλείται από τις ολοφάνερες αλλαγές που έρχονται.
Συζητήστε μαζί του για το πώς φαντάζεται το μωρό όταν θα γεννηθεί και διορθώστε υπομονετικά τυχόν λάθος αντιλήψεις του. Πολλοί γονείς στην προσπάθεια τους να διευκολύνουν την κατάσταση έχουν την τάση να λένε ότι "θα έχεις αδερφάκι με το οποίο θα μπορείς να παίζεις και να συζητάς", με αποτέλεσμα η απογοήτευση των παιδιών απέναντι στο νεογέννητο να είναι μεγάλη. Χρησιμοποιείστε βιβλία με εικόνες (τα παιδιά τα λατρεύουν) για να του εξηγήσετε πώς μεγαλώνει ένα μωρό ή επισκεφτείτε φίλους που έχουν βρέφη. Επίσης, χρησιμοποιείστε τις φωτογραφίες του ίδιου του παιδιού σας για να του εξηγήσετε πώς είναι ένα νεογέννητο.

Αν τα παιδιά σας πρόκειται να μοιραστούν το ίδιο δωμάτιο, το οποίο σημαίνει ότι το παιδί σας θα πρέπει να μεταβεί από την κούνια του σε ένα παιδικό κρεβάτι, δημιουργήστε μία εορταστική ατμόσφαιρα γύρω από αυτό. Διαλέξτε μαζί το καινούριο του κρεβάτι και αν χρειαστεί υποχωρήστε στο παιδικό του γούστο. Επίσης αφήστε το να συμμετέχει στην προετοιμασία του παιδικού δωματίου διαλέγοντας τα χρώματα ή τα παιχνίδια του μωρού. Φτιάξτε μία ωραία κορνίζα με τη φωτογραφία του και γράψτε από κάτω "ο αδερφός μου ή η αδερφή μου" και κρεμάστε την πάνω από την κούνια.

Η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι δύσκολη όχι μόνο για εσάς αλλά και για το παιδί σας καθώς οι επικείμενες αλλαγές που διαισθάνεται και βλέπει γύρω του σίγουρα το επηρεάζουν. Αυτή την περίοδο προσπαθήστε να αποφύγετε άλλες αλλαγές στη ζωή του, όπως αλλαγή σχολείου ή αλλαγή νταντάς αν χρησιμοποιείτε νταντά, και να διατηρήσετε τη σταθερότητα στο περιβάλλον του. Αυτή την περίοδο αποφύγετε τις "μεγάλες μάχες" με το παιδί σας: μην το πιέσετε παραπάνω να μάθει τη χρήση της τουαλέτας ή να αποχωριστεί το μπιμπερό του. Επίσης αν σκοπεύετε να ξεκινήσετε παιδικό σταθμό ή σχολείο, καλό θα ήταν να το κάνετε πολύ πριν ή αρκετά μετά. Σε αντίθετη περίπτωση, το παιδί μπορεί να αισθανθεί ότι "εκτοπίζεται" εξαιτίας του μωρού.

Αφήστε το να αγγίξει την κοιλιά σας και ζητήστε του να τραγουδήσει στο μωρό ή να του πει μια ιστορία, διευκρινίζοντας ότι η φωνή του ακούγεται και έστω και αν το μωρό δεν καταλαβαίνει ακόμα τα λόγια, μπορεί να ακούει τη φωνή του αδερφού του και να ηρεμεί. Αν έχετε αδιαθεσίες λόγω της εγκυμοσύνης, προσπαθήστε να μην τις αποδώσετε στην εγκυμοσύνη γιατί είναι πιθανό το παιδί να θεωρήσει υπεύθυνο το έμβρυο.

Χαρείτε την εγκυμοσύνη σας ακόμα και αν το μικρό σας δε δείχνει καθόλου ενθουσιασμένο. Οι σταθερές και ειλικρινείς σχέσεις με τους γονείς, την ευρύτερη οικογένεια και το περιβάλλον του θα το βοηθήσουν να ξεπεράσει αυτή τη δύσκολη περίοδο. Δείξτε του υπομονή, κατανόηση και μην του στερείτε αγκαλιές και χάδια και όλα θα πάνε καλά.

Διαβάστε εδώ για τις αντιδράσεις των παιδιών στην άφιξη του νέου μωρού στο σπίτι... 

Οι αντιδράσεις των μικρών στην άφιξη του νέου μωρού.

Με αφορμή τις ερωτήσεις της Δέσποινας ήρθε στην επιφάνεια το θέμα της δεύτερης εγκυμοσύνης στην οικογένεια και των αντιδράσεων του μικρού παιδιού μέσα στο σπίτι. Η άφιξη ενός νέου μωρού συνιστά μία πολύ απαιτητική και δύσκολη περίοδο για το παιδί σας, το οποίο ως τώρα είχε την αποκλειστικότητα στο χρόνο, την προσοχή και τη φροντίδα όλης της οικογένειας: όχι μόνο της μαμάς και του μπαμπά, αλλά και του ευρύτερου περιβάλλοντος. Οι αντιδράσεις των μεγαλύτερων παιδιών στην έλευση ενός μικρού αδερφού ή αδερφής εξαρτώνται από την προσωπικότητα του παιδιού, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χρονικής συγκυρίας, την ηλικία, το φύλο και κυρίως από τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια και από τον τρόπο που οι γονείς καταφέρνουν -ή όχι- να διαχειριστούν τη νέα αυτή κατάσταση ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης. Η ζήλια για το καινούριο αδερφάκι είναι μία φυσιολογική έκφραση για το παιδί.
Αντιμέτωπο με τις ανακατατάξεις και τις αλλαγές που έρχονται μαζί με το νέο μωρό, είναι αναμενόμενο και φυσιολογικό ότι το μικρό σας θα έχει μπερδεμένα συναισθήματα και θα αντιδράσει με τρόπους που μπορεί να φαίνονται ανορθόδοξοι ή ανησυχητικοί. Ξέρουμε ότι το "μοιράζομαι" δεν είναι το πιο δυνατό σημείο των παιδιών προσχολικής ηλικίας: αυτό δεν αφορά μόνο το δωμάτιο ή τα παιχνίδια αλλά και την προσοχή και την αγάπη σας. Τα μικρά παιδιά σκέφτονται εγωκεντρικά: αυτό δε σημαίνει ότι είναι μικροί εγωιστές αλλά ότι δυσκολεύονται να αντιληφθούν οτιδήποτε βρίσκεται έξω από τη σφαίρα της άμεσης εμπειρίας τους. Με λίγα λόγια, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δε μπορούν αν μπουν στη θέση των άλλων. Νιώθοντας ότι πλέον η αγάπη και η προσοχή σας διοχετεύεται πλέον στον νεοφερμένο το μικρό σας αισθάνεται ανασφάλεια και ζήλια για το αδερφάκι του. Στην προσπάθεια του να εκφράσει τα συναισθήματά του αλλά και να ξανακερδίσει το χαμένο του θρόνο μέσα στην οικογένεια το μικρό σας μπορεί να παρουσιάσει διάφορες αντιδράσεις: 
- Μιμείται τις συμπεριφορές του μωρού κλαίγοντας και γκρινιάζοντας χωρίς προφανή λόγο ή αποζητά το μπιμπερό ή την πιπίλα του ακόμα και αν τα είχε αποχωριστεί για μήνες. 
- Επιστρέφει σε συμπεριφορές προηγούμενων περιόδων της ανάπτυξης του: για παράδειγμα μπορεί να λερώνει το κρεβάτι του κατά τη διάρκεια της νύχτας ή ακόμα και να λερώνεται την ημέρα στο σπίτι ή στο σχολείο. 
- Γίνεται επιθετικό απέναντι στο μωρό (ζουλήγματα, πολύ σφιχτές αγκαλιές και τσιμπήματα), απέναντι σε εσάς ή απέναντι στους συνομήλικους του στο σχολείο. 
- Απομονώνεται, επιλέγοντας να παίζει μόνο του και αρνείται να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες. 
- Διαταράσσεται ο ύπνος του: μπορεί να μην μπορεί να αποκοιμηθεί, να ξυπνάει στη μέση της νύχτας ή να απαιτεί να κοιμηθεί στο κρεβάτι σας. 
- Αναπτύσσει "παραξενιές" στο φαγητό ή αρνείται να φάει. 
- Αρνείται να πάει στο σχολείο ή παραπονείται για πόνους κατά τη διάρκεια της ημέρας ζητώντας να έρθετε να το πάρετε. 

Πώς να αντιδράσετε; 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...