Κατάθλιψη: μικρές συμβουλές αντιμετώπισης και πρώτων βοηθειών

Όπως είπαμε και σε προηγούμενο άρθρο για την κατάθλιψη, πρόκειται για μία σοβαρή κατάσταση που μπορεί να απειλήσει όχι μόνο την ψυχική και σωματική μας υγεία. Μπορεί να είναι μία παροδική κατάσταση, μπορεί όμως και να απαιτεί τη βοήθεια ενός ειδικού που θα μας καθοδηγήσει έξω από το λαβύρινθο του καταθλιπτικού συναισθήματος. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε  για να βοηθήσετε τον εαυτό σας να αντιδράσει: δείτε το σαν παροχή πρώτων βοηθειών στον εαυτό σας! 

- Καλλιεργείστε υποστηρικτικές σχέσεις. 
Φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο, σχεδόν εξαντλητικό στους ανθρώπους που υποφέρουν από καταθλιπτικά συναισθήματα να μιλήσουν, να επικοινωνήσουν, να διατηρήσουν τις κοινωνικές τους επαφές. Είναι πολύ πιο άνετο και βολικό να κρυφτούμε μέσα στο όστρακό μας, καλά κρυμμένοι και σιωπηλοί. Παλέψτε το. Τα πράγματα που βοηθούν περισσότερο είναι αυτά που μας φαίνονται πιο δύσκολα. Διαλέξτε έναν άνθρωπο από το περιβάλλον σας και μιλήστε του για αυτό που σας συμβαίνει. Προσπαθείστε να διατηρήσετε τις κοινωνικές σας δραστηριότητες, ακόμα κι αν νιώθετε απρόθυμοι. Μικρές νησίδες κοινωνικότητας και επαφής μέσα στην εβδομάδα θα βοηθήσουν να καταπολεμήσετε το συναίσθημα της απομόνωσης και της μοναξιάς. Μιλήστε για τα συναισθήματά σας και ζητήστε κατανόηση και υπομονή από το περιβάλλον σας. Δείτε ένα ψυχολόγο και μιλήστε του για όλο το βάρος που κουβαλάτε. 

- Φροντίστε τον εαυτό σας. 
Ακόμα και αν σε αυτή τη φάση δεν αισθάνεστε ευχαρίστηση ή νιώθετε ότι τίποτα δεν μπορεί να διασκεδάσει τη θλίψη σας, ασχοληθείτε με πράγματα που σας άρεσαν παλιότερα. Δε χρειάζεται να ανέβετε το Έβερεστ. Ένα καλό βιβλίο, οι αγαπημένες σας ταινίες, ένας μικρός περίπατος ή μία βόλτα με το αυτοκίνητο. Ό,τι σας ευχαριστεί. Αντισταθείτε σε εκείνο το συναίσθημα που σας καλεί να μείνετε όλη μέρα κάτω από την κουβέρτα και βγείτε στον κόσμο. Στην αρχή φαίνεται βουνό, όμως μπορεί να εκπλαγείτε από το πόσο ανακουφιστικό μπορεί να είναι.  Πρώτα και πάνω από όλα, δείξτε κατανόηση και υπομονή στον εαυτό σας. Μην τον μαστιγώνετε και μην τον κατηγορείτε για αυτό που συμβαίνει. 

- Χρησιμοποιείστε το σώμα σας. 
Η άσκηση, ήπιας μορφής και από λίγο κάθε μέρα, μπορεί να έχει θαυματουργά αποτελέσματα στην ψυχική μας κατάσταση. Περπατήστε. Ανεβείτε με τις σκάλες και όχι με το ασανσέρ. Παρκάρετε λίγο πιο μακριά. Τεντωθείτε για να πιάσετε κάτι από τα ψηλά ράφια. Τονώστε το σώμα σας με κάθε ευκαιρία που σας δίνεται (αν αρχίσετε να το παρατηρείτε, θα δείτε πως μας δίνονται άπειρες τέτοιες ευκαιρίες καθημερινά). Βγείτε στον ήλιο. Ευτυχώς στην Ελλάδα έχουμε αρκετό! Ο ήλιος βοηθάει στη δημιουργία θετικής συναισθηματικής αίσθησης.

- Μελετήστε τον εαυτό σας. 
Ασχοληθείτε με τα συναισθήματά σας και με τις σκέψεις σας κρατώντας ένα ημερολόγιο και παρατηρώντας τί σας συμβαίνει, τί σας βελτιώνει και τί σας επιδεινώνει. Μόλις τελειώσετε με τα αρνητικά συναισθήματα, πάρτε λίγο χρόνο και σκεφτείτε τί σας αρέσει στον εαυτό σας, τί κάνατε καλά σήμερα, τί θα κάνετε καλά αύριο. 

Βάλτε μικρούς στόχους και ξεκινήστε με μικρά βήματα χωρίς να φέρνετε τον εαυτό σας αντιμέτωπο με το αδύνατο και την αποτυχία. Είναι προτιμότερο να πείτε αύριο θα κάνω ένα μικρό περίπατο στη γειτονιά παρά να λέτε καθημερινά την επόμενη εβδομάδα θα αρχίσω κολυμβητήριο! 

Αντιμετώπιση άγχους: Η οργάνωση "διώχνει" το άγχος.

Το διαρκές άγχος αποτελεί ένα πολύ σημαντικό και ίσως το πιο συχνό στις μέρες μας πρόβλημα της καθημερινότητας. Για όσους από εμάς ταλαιπωρούνται από αυτή την ανελέητη αίσθηση που ξεκινάει από μέσα μας, έχει έρθει ο καιρός να κάνουμε κάτι γι αυτό και να μην αφήνουμε αυτή την κατάσταση να χρονίζει και να μας χαλάει τη μέρα. Το άγχος μπορεί να προέρχεται από πολλά και διαφορετικά προβλήματα, τα οποία μπορεί να είναι παθολογικά αλλά μπορεί και να προέρχονται από την πίεση της καθημερινότητας σε συνδυασμό με την κακή διαχείριση μας. 

Ένας πρακτικός τρόπος να βοηθήσουμε τον αγχώδη εαυτό μας είναι να οργανωθούμε καλύτερα. Καλύτερη διαχείριση του χρόνου μας σημαίνει λιγότερες εκκρεμότητες και μείωση του δυσάρεστου συναισθήματος ότι "μας κυνηγάει η ζωή". 
- Οργανωθείτε! Μία λίστα την ημέρα το άγχος κάνει πέρα. Ορίστε από νωρίς τί πρέπει να γίνει σήμερα και προσπαθήστε να ανταποκριθείτε στο πρόγραμμά σας. Αυτό θα σας βοηθήσει όχι μόνο να αισθανθείτε ξανά κύριος της κατάστασης αλλά και να απολαύσετε ένα νέο συναίσθημα ικανοποίησης στο τέλος της μέρας. 
-  Εκτιμήστε την κατάσταση και τις δυνατότητες σας. Έχουμε την τάση να φορτώνουμε τον εαυτό μας με ευθύνες, δουλειές και προβληματισμούς χωρίς να αξιολογούμε "πόσο αντέχουμε". Για πολλούς από μας το να πούμε όχι, το να πούμε δεν μπορώ, δεν ξέρω, δεν προλαβαίνω, σηματοδοτεί μία ήττα: έχουμε μάθει ότι πρέπει να τα κάνουμε όλα, να τα προλαβαίνουμε όλα, να τα ελέγχουμε όλα. Βάλτε τα όρια σας. Αν, μέσω δοκιμής και λάθους, δείτε ότι δεν μπορείτε να τηρήσετε το πρόγραμμά σας, ελαφρώστε το λιγάκι. 
-  Ξεμπερδέψτε με εκκρεμότητες που χρονίζουν. Όλοι, μα όλοι, έχουμε κρυμμένες "στη ντουλάπα" μας κάποιες δουλειές, κάποιες εκκρεμότητες και υποχρεώσεις που μας ταλαιπωρούν μέρα με την ημέρα. Και όσο μας ταλαιπωρούν, τόσο τις αναβάλλουμε και όσο τις αναβάλλουμε, τόσο μας γίνονται βραχνάς. Πάρτε μία βαθειά ανάσα σήμερα και ξεκαθαρίστε. Ξεκινήστε από εκείνο το συρτάρι που κάθε φορά που το ανοίγετε σας πιάνει ίλιγγος, από εκείνη τη γραφειοκρατική δουλειά που σιχαίνεστε, από εκείνο το τηλεφώνημα που κάθε μέρα σκέφτεστε και ποτέ δεν κάνετε. Μπορεί τώρα να φαίνεται βουνό, αλλά θα πάρει από επάνω σας ένα βάρος και θα σας δώσει ενέργεια για να ασχοληθείτε με κάτι άλλο. Ίσως κάτι πιο ευχάριστο! 
-  Ενεργοποιήστε και εκμεταλλευτείτε τους διαθέσιμους πόρους σας. Οι καλύτεροι μάνατζερ είναι αυτοί που ξέρουν να αναθέτουν την κατάλληλη δουλειά στον κατάλληλο άνθρωπο. Αναθέστε μικροδουλίτσες στους γύρω σας: όχι μόνο θα σας ξελαφρώσει, αλλά θα σας δώσει και μία αίσθηση ασφάλειας και συντροφικότητας. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σας βοηθήσουν, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να βάλουν τα πιάτα στο πλυντήριο ή να πληρώσουν τη δεη. 

Προσοχή. Υπάρχει ο κίνδυνος όλο σας το άγχος να μεταφερθεί πάνω στην νέα σας ιδέα της οργάνωσης. Στο άγχος δεν αρέσουν καθόλου οι αλλαγές! Παρατηρείστε τι σας συμβαίνει και μη διστάσετε να ζητήσετε τη συμβολή -και τη συμβουλή- ενός ειδικού.


Μία σοφή Κινέζικη παροιμία για Καλύτερη Ζωή.


Ο Κινέζικος πολιτισμός, άγνωστος για εμάς τους δυτικούς, κρύβει μεγάλη σοφία για τη ζωή και τον άνθρωπο.Υπάρχει μία Κινέζικη παροιμία, απλή και αληθινή, που αξίζει να βάλουμε μέσα στο μυαλό μας και να την ψιθυρίσουμε όταν τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Λένε λοιπόν: 
Αν κάτι δεν διορθώνεται, γιατί να στεναχωριέσαι; 
Και αν κάτι διορθώνεται, γιατί να στεναχωριέσαι; 

Με μία πρώτη ματιά μπορεί να φαίνεται φαταλιστική, μοιρολατρική και αδύναμη αντιμετώπιση, όμως αν κοιτάξετε λίγο πιο βαθιά δεν είναι καθόλου. Μέσα σε πολύ λίγες λέξεις, το μικρό αυτό γνωμικό μας διδάσκει τη ματαιότητα της ενοχής αλλά και τη δύναμη της προσωπικής μας ευθύνης. Είναι σαν να μας προτρέπει: αφήστε πίσω τα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί και συγκεντρώστε την προσοχή σας σε αυτά που μπορείτε να κάνετε. Αν κάτι μπορεί να αλλάξει, να διορθωθεί, να βελτιωθεί, σηκώστε τα μανίκια και ξεκινήστε από εκεί, με δύναμη και χωρίς μεμψιμοιρία. Τα αρνητικά ερεθίσματα και οι δυσάρεστες καταστάσεις έχουν πολύ συχνά το "ταλέντο" να απορροφούν όλη μας την προσοχή και να καταναλώνουν όλα μας τα συναισθήματα. Μήπως έτσι γινόμαστε τυφλοί σε όλες τις άλλες δυνατότητες που μας ανοίγονται μέρα με τη μέρα; 
Κάντε σήμερα μία λίστα. Πόσα είναι αυτά που δεν αλλάζουν; Ποσά είναι αυτά για τα οποία κάτι μπορείτε να κάνετε; Μήπως αντί να χτυπάτε τη γροθιά στο μαχαίρι ήρθε η ώρα να πάρετε το μαχαίρι και να κόψετε τους γόρδιους δεσμούς; 

Καλή εβδομάδα σε όλους. 

Εσύ Πώς Αισθάνεσαι Σήμερα;

Τα συναισθήματά μας επηρεάζουν, καθορίζουν, διευθύνουν, τη μέρα μας και τη ζωή μας. Σκέφτεστε χιλιάδες πράγματα μέσα σε μία μέρα. Πάρτε ένα λεπτό και κοιτάξτε μέσα σας: Πώς νιώθετε σήμερα, τώρα, τούτο το λεπτό; Και γιατί; Είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσετε μία καινούρια σχέση με τον εαυτό σας και τον εσωτερικό σας συναισθηματικό και ψυχικό κόσμο, να ανακαλύψετε νέες δυνατότητες, νέα μονοπάτια, νέους τρόπους αντιμετώπισης παλιών καταστάσεων. Γνωρίζοντας τα συναισθήματά μας, εκφράζοντας και δίνοντας όνομα σε αυτό που νιώθουμε μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τί μας συμβαίνει, τί πάει καλά, τί χρειάζεται την προσοχή μας, από που πρέπει να ξεκινήσουμε την αλλαγή. 
Η συμβουλή της ημέρας; Τυπώστε το παρακάτω "συναισθηματικό καρτούν" και βάλτε το με ένα μαγνητάκι πάνω στο ψυγείο σας. Έτσι, θα το βλέπετε συχνά και θα σας υπενθυμίζει να στρέψετε τη ματιά σας προς τα μέσα και να αναρωτηθείτε "στ' αλήθεια, πώς νιώθω τώρα; Γιατί;". 
Τα παιδιά, ιδιαίτερα λίγο μεγαλύτερης ηλικίας, μπορούν να πάρουν μέρος στο "παιχνίδι" που δίνει μία καθημερινή ευκαιρία για συναισθηματικό διάλογο και συναισθηματική εκπαίδευση. 


Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.


Τα Παιδία Νιώθει ή Πώς να ξεκινήσετε τη συναισθηματική εκπαίδευση από νωρίς.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που συναντούμε στην πρακτική μας ως ψυχολόγοι πάσχουν από έλλειψη αυτού που θα ονομάζαμε "εσωτερική ματιά", την ικανότητα δηλαδή να κοιτάξουν προς τα μέσα, στον εαυτό τους και να δουλέψουν με τα συναισθήματά τους και τις σκέψεις τους. Ξεκινώντας να βελτιώσουμε τη συναισθηματική μας και ψυχολογική κατάσταση και κατά συνέπεια τη ζωή μας και τις σχέσεις μας, χρειάζεται να στρέψουμε το βλέμμα προς τα μέσα και να δώσουμε όνομα και ταυτότητα στα συναισθήματα, στις σκέψεις και τις ανάγκες μας. Πολλές φορές, ακόμα και ενήλικες, δυσκολεύονται εξαιρετικά να απαντήσουν στην ερώτηση "Πώς νιώθεις αυτή τη στιγμή;", με αποτέλεσμα να έχουν επιπρόσθετες δυσκολίες στη διαχείριση των καταστάσεων που βιώνουν. Η εκπαίδευση στα συναισθήματα μπορεί να ξεκινήσει πολύ νωρίς βοηθώντας τα παιδιά να αναπτύξουν ένα συναισθηματικό λεξιλόγιο και μία πιο δυνατή "εσωτερική ματιά" αλλά και τη δυνατότητα να καταλαβαίνουν καλύτερα τους γύρω τους και να δημιουργούν σχέσεις με κατανόηση και ενσυναίσθηση. 
Πώς να ξεκινήσετε τη συναισθηματική εκπαίδευση. 
Η καθημερινότητα με τα παιδιά μας παρέχει πάρα πολλές δραστηριότητες που προσφέρονται ιδιαίτερα για "συναισθηματικές κουβέντες". 
Χρησιμοποιείστε τα παραμύθια, τις παιδικές ταινίες, ακόμα και τα παιχνίδια για να ενθαρρύνεται την εξοικείωση με τα συναισθήματα. Διαβάζοντας για παράδειγμα ένα παραμύθι, μπορείτε να διακόψετε την αφήγηση και να ρωτήσετε με ενδιαφέρον "πως λες να αισθάνεται τώρα ο πρωταγωνιστής;" ή "εσύ τί θα έκανες αν ήταν στη θέση του;". Θυμάμαι ακόμα όταν η μητέρα μου με ρώτησε τί νομίζω ότι σκέφτεται ο μολυβένιος στρατιώτης όταν ήταν μέσα στο χάρτινο καραβάκι του πλέοντας στον υπόνομο... 


Τα παιχνίδια επίσης παρέχουν στα παιδιά τη δυνατότητα να χτίσουν ιστορίες που διατηρούν ζωντανό το ενδιαφέρον του. Ένα κουκλόσπιτο μπορεί να γίνει η σκηνή πάνω στην οποία θα σας διηγηθεί οικογενειακές ιστορίες και μία ομάδα από κούκλες που πίνουν τσάι μπορεί να ξεκινήσει ζωντανές συζητήσεις: τί λένε; αυτή εδώ μου φαίνεται λιγάκι στεναχωρημένη, τί σκέφτεται; Στα παιδιά αρέσουν πολύ οι ιστορίες και τα σενάρια καθώς δίνουν έκφραση και διέξοδο στη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους. 


Οι παιδικές ζωγραφιές είναι τόσο εκφραστικές και πλούσιες σε νοήματα που χρησιμοποιούνται από τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας για την αξιολόγηση και την κατανόηση του ψυχικού κόσμου των παιδιών. Παρόλο που μέχρι τα οχτώ περίπου χρόνια τα σχέδια των παιδιών φαίνονται να επαναλαμβάνονται και να μην έχουν ιδιαίτερο νόημα, αναζητήστε την κρυμμένη συναισθηματική ιστορία πίσω από τα σκίτσα. Ποιούς ζωγραφίζει; Ποιός μένει σε αυτό το σπίτι; Είναι χαρούμενη οικογένεια; τί κάνουν όταν είναι όλοι μαζί; 
Χρησιμοποιείστε συναισθηματικές λέξεις μέσα στην οικογενειακή καθημερινότητα. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να τις κάνει το παιδί κτήμα του και να τις ενσωματώσει στον τρόπο που σκέφτεται και αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Πείτε πόσο ευχαριστημένοι είστε που έχετε το μικρό σας, πόσο ενθουσιασμένοι για τη βόλτα του σαββάτου, χαρούμενοι ή φοβισμένοι. Αν το παιδί σας σας δει πολύ κουρασμένους ή δακρυσμένους ή πολύ χαρούμενους, αρπάξτε την ευκαιρία και μιλήστε για το πώς αισθάνεστε και γιατί. Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από αυτά που μπορούν να εκφράσουν με τις λεξούλες τους. 

Εσείς πως μιλάτε στα παιδιά σας για τα συναισθήματα; 

Ψυχολόγος: Συχνές Ερωτήσεις (Και Απαντήσεις!)

Η επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο συνοδεύεται συχνά από μία ήδη τεταμένη κατάσταση: μία δύσκολη περίοδος στη ζωή μας, ένα πρόβλημα που μας πιέζει, μία δύσκολη καθημερινότητα ή ένα ψυχολογικό πρόβλημα σε εμάς ή στο περιβάλλον μας που μας ταλαιπωρεί. Για πολλούς ανθρώπους, η απόφαση να επισκεφτούν έναν ειδικό της ψυχικής υγείας επισκιάζεται (και επηρεάζεται) από διάφορους μύθους, παρανοήσεις και παρεξηγήσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί, μην έχοντας αντίστοιχη εμπειρία, δεν ξέρουμε ακριβώς τί να περιμένουμε και αυτό σίγουρα μας προσθέτει άγχος και δισταγμούς. 

Τί είναι "αυτοί οι ψυχολόγοι"; 
Οι ψυχολόγοι είναι πτυχιούχοι των αντίστοιχων τμημάτων ψυχολογίας της ανώτατης εκπαίδευσης. Στην Ελλάδα, τμήματα ψυχολογίας υπάρχουν στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Κρήτης, Ιωαννίνων και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Προκειμένου να εργαστούν οφείλουν να διαθέτουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, η οποία χορηγείται μόνο σε όσους πληρούν τα τυπικά και νομικά προσόντα. Αν έχετε αμφιβολίες για τα εχέγγυα του ειδικού που έχετε διαλέξει, ρωτήστε λεπτομέρειες για το βιογραφικό του. 

Ο ψυχολόγος είναι γιατρός; 
Η ψυχολογία και η ψυχιατρική έχουν βέβαια κοινές αναφορές αλλά διαφέρουν σημαντικά στον τρόπο που εργάζονται και τα εργαλεία που χρησιμοποιούν. Οι ψυχολόγοι εκπαιδεύονται στη μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της αιτίες της και χρησιμοποιούν ψυχολογικές παρεμβάσεις. Οι ψυχολόγοι δεν είναι γιατροί και δεν χορηγούν φάρμακα. 
Οι ψυχίατροι είναι γιατροί με ειδικότητα στην ψυχιατρική, εκπαιδευμένοι στην πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία ψυχικών παθήσεων, Οι ψυχίατροι μπορούν να συνταγογραφούν φάρμακα. 


Θα πρέπει να ξαπλώσω στο ντιβάνι; 
Η παραδοσιακή εικόνα που έχουν πολλοί άνθρωποι για το γραφείο ενός ψυχολόγου περιλαμβάνει ένα ντιβάνι-ανάκλιντρο με έναν ξαπλωμένο ασθενή και έναν ψυχαναλυτή, με γυαλάκια και μούσι. Πράγματι, οι παραδοσιακοί ψυχαναλυτές χρησιμοποιούσαν αυτή την τακτική, όμως πολύ σπάνια θα συναντήσετε κάτι τέτοιο. Οι περισσότεροι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν ένα γραφείο ή αναπαυτικές πολυθρόνες, διευκολύνοντας την επικοινωνιακή ατμόσφαιρα. 

Δηλαδή εγώ τώρα είμαι ασθενής;
Ο όρος ασθενής χρησιμοποιείται από κάποιες θεωρητικές σχολές. Άλλες, θέλοντας να τονίσουν το γεγονός ότι ο άνθρωπος που επισκέπτεται τον ψυχολόγο είναι υγιής, με προσωπικές δυνατότητες και αξιοποιήσιμο δυναμικό χρησιμοποιούν τον όρο πελάτης. Χρησιμοποιείται επίσης ο όρος θεραπευόμενος που τοποθετεί τον ψυχολόγο και τον πελάτη στο ίδιο συνεχές αναδεικνύοντας τη σχέση ανάμεσα στους δύο. 

Κι αν είναι κουτσομπόλης; 
Η εμπιστοσύνη είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στη σχέση μας με τον ψυχολόγο. Στο κάτω κάτω είναι ο άνθρωπος στον οποίο ανοίγουμε την ψυχή μας και μιλάμε για τα πιο προσωπικά μας συναισθήματα και βιώματα. Χρειάζεται λοιπόν όχι μόνο να έχουμε εμπιστοσύνη στις γνώσεις του αλλά και στην εχεμύθεια του. Φυσικά, οτιδήποτε λέγεται μέσα στην ασφάλεια του γραφείου είναι απολύτως εμπιστευτικό και απόρρητο για όλους τους άλλους. Η επιστημονική και επαγγελματική δεοντολογία δεσμεύει όλους τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας. 

Πόση ώρα κρατάει; 
Ένα ραντεβού ή συνάντηση με έναν ψυχολόγο ονομάζεται συνήθως συνεδρία. Διαρκεί συνήθως 45 με 60 λεπτά, χωρίς αυτό να είναι δεσμευτικό. Η πρώτη συνεδρία μπορεί να διαρκέσει περισσότερο. Η συχνότητα των συνεδριών και η διάρκεια της θεραπευτικής σχέσης καθορίζεται από τους στόχους και τις ανάγκες του κάθε ατόμου. Καθένας μας είναι μοναδικός και αντίστοιχα μοναδικές είναι οι συνθήκες που αντιμετωπίζουμε. 

Κι αν δε μ αρέσει; 
Οι ψυχολόγοι ποικίλλουν όχι μόνο στην επιστημονική τους κατάρτιση αλλά και στις μεθόδους που χρησιμοποιούν και τον τρόπο που προσεγγίζουν τα διαφορετικά ζητήματα. Είναι όμως και άνθρωποι! Έχουν προσωπικότητα, χαρακτήρα και ιδιαιτερότητες όπως όλοι. Όπως συμβαίνει με όλες μας τις σχέσεις, δεν ταιριάζουν "όλοι με όλους". Αν πραγματικά έχετε πάρει απόφαση να βελτιώσετε τη ζωή σας, μην απογοητευτείτε. 

Υπερπροστατευτικοί Γονείς - Δυστυχισμένα Παιδιά;

Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από πάρα πολλές πληροφορίες για το πώς να είμαστε καλύτεροι γονείς, για το ποιές είναι οι πραγματικές ανάγκες των παιδιών αλλά και τους κινδύνους που απειλούν τα παιδιά μας, στο δρόμο, στο σχολείο, ακόμα και μέσα στην  ασφάλεια του ίδιου μας του σπιτιού μέσω του διαδικτύου. Με λίγα λόγια, δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά να είναι κανείς γονιός. 
Πολλοί γονείς στην προσπάθεια τους να διασφαλίσουν, να προστατέψουν και στηρίξουν τα παιδιά τους στην ανάπτυξή τους γίνονται υπερπροστατευτικοί. Δημιουργούν δηλαδή ένα προστατευτικό δίχτυ γύρω από τα παιδιά, προσπαθώντας να προλάβουν κάθε πιθανό κίνδυνο, ξεκινώντας από ένα απλό κρύωμα και φτάνοντας ως τη "λάθος" επιλογή φίλων ή σπουδών. Το αποτέλεσμα; Οι γονείς γίνονται ολοένα και πιο παρεμβατικοί και κυριαρχικοί πάνω στα αναπτυσσόμενα παιδιά ενώ τα ίδια τα παιδιά αισθάνονται να ασφυκτιούν και ταυτόχρονα δε μαθαίνουν να αναλαμβάνουν ευθύνες και να παίρνουν πρωτοβουλίες.
Σύμφωνα με μία μεγάλη έρευνα του βρετανικού ερευνητικού ινστιτούτου "Children's Society" τα παιδιά των υπερπροστατευτικών γονιών αισθάνονται δυστυχία και θυμό για τον περιορισμό των επιλογών τους. Τα ποσοστά αυξάνονται όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και πλησιάζουν στην εφηβεία. Ένα επίσης πολύ σημαντικό εύρημα της έρευνας αυτής υποδεικνύει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε υπερπροστατευτικό περιβάλλον αισθάνονται μεγαλύτερη αγωνία και φόβο για το μέλλον και είναι ανέτοιμα να αντιμετωπίσουν τις υποχρεώσεις της ενήλικης ζωής. Προστατεύοντας τα παιδιά μας από τα δεινά και τους κινδύνους της ζωής αναπόφευκτα τους στερούμε και ένα σωρό εμπειρίες, γνώσεις, απογοητεύσεις και δυσκολίες που θα σφυρηλατήσουν τον αναπτυσσόμενο χαρακτήρα τους και θα τα βοηθήσουν να ανεξαρτητοποιηθούν και να μπουν στην ενήλικη ζωή τους με αυτοπεποίθηση και υπευθυνότητα. 
Μπορεί να φαίνεται μακρινό, μπορεί να ακούγεται σκληρό, όμως ουσιαστικά ο ρόλος των γονιών είναι να ετοιμάσουμε τα παιδιά να ζήσουν στον κόσμο χωρίς εμάς. Πάρτε τα λοιπόν από το χέρι και δείξτε τους τον κόσμο, με τις ασχήμιες του αλλά και με τις μαγικές ομορφιές του. 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...