Όταν τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι για σπουδές...

Αυτές τις μέρες, με τις Πανελλήνιες να βρίσκονται στο τέλος τους, πολλές οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με μία τελείως καινούρια πραγματικότητα: το παιδί πρόκειται να φύγει από το σπίτι, να μετακομίσει σε κάποια άλλη πόλη (ή στο εξωτερικό) προκειμένου να ξεκινήσει τις σπουδές του. Ένας νέος κύκλος ζωής ξεκινάει που φυσικά επηρεάζει ολόκληρη την οικογένεια: έχουμε ξαναμιλήσει για το σύνδρομο της άδειας φωλιάς, τη συναισθηματική αντίδραση των γονιών στην απουσία του παιδιού από το σπίτι. Η νέα πραγματικότητα όμως επηρεάζει και το ίδιο το παιδί καθώς και τα άλλα παιδιά της οικογένειας. 
Ξεκινώντας από τους γονείς, πολλοί λένε ότι το "σπίτι φαίνεται άδειο" ή ότι "δεν έχουν τί να κάνουν, με τί να ασχοληθούν". Ιδιαίτερα οι μη εργαζόμενες μητέρες αντιμετωπίζουν σημαντική δυσκολία να ξανα-οργανώσουν τη μέρα τους και το χρόνο τους με τρόπο που να αισθάνονται γεμάτες και χρήσιμες, ιδιαίτερα δε όταν δεν υπάρχουν μικρότερα παιδιά στην οικογένεια. 

Πρακτικές συμβουλές για τις μαμάδες των νέων φοιτητών-φοιτητριών: 
- βάλτε ένα γερό στόχο που να σας ικανοποιεί και να έχει νόημα. 
- χρησιμοποιείστε το ίντερνετ! Είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να γνωρίσετε πράγματα που δεν ξέρετε, να απασχοληθείτε ουσιαστικά και να δημιουργήσετε. Μπορείτε να φτιάξετε ένα δικό σας Blog ή να μάθετε κάτι καινούριο (από βιετναμέζικη κουζίνα μέχρι μία ξένη γλώσσα). 
- δικτυωθείτε! Υπάρχουν πάρα πολλές δραστηριότητες που μπορείτε να βάλετε στο πρόγραμμά σας οι οποίες όχι μόνο θα σας επιτρέψουν να δομήσετε δημιουργικά το χρόνο σας αλλά και να διευρύνετε τον κύκλο σας. Μία ομάδα αυτογνωσίας ή ψυχοθεραπείας, μία ομάδα γυναικών, ένα καλλιτεχνικό εργαστήρι. Ακόμα και με τα δύσκολα οικονομικά αυτής της εποχής, υπάρχουν πολλά δημοτικά προγράμματα, προγράμματα της ΧΕΝ αλλά και πολλών ιδιωτικών κέντρων που είναι πολύ οικονομικά! Για ψάξτε το λιγάκι... 
- Αναλογιστείτε τους ρόλους της ζωής σας. Φυσικά εδώ και δεκαοχτώ χρόνια παίζετε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της μαμάς και θα συνεχίσετε να έχετε αυτό το ρόλο για πάντα. Όμως τώρα έχετε χρόνο και χώρο και για άλλα πράγματα. Επενδύστε ξανά στη σχέση με το σύντροφό σας, ξαναβρείτε τα κοινά σας, συζητείστε τις διαφορές σας, επικοινωνήστε ξανά σαν αντρόγυνο και όχι μόνο σαν γονείς.
- Φροντίστε τον εαυτό σας. Πολλές μητέρες αισθάνονται ότι γερνούν όταν τα παιδιά τους μεγαλώνουν. Προτιμήστε να μεγαλώνετε κι εσείς με χάρη και με όση ομορφιά έχετε κερδίσει. Φροντίστε τον εαυτό σας, την εμφάνισή σας και το σώμα σας. 
- Καμαρώστε και επιβραβεύστε το παιδί σας για την καινούρια του ζωή και βοηθήστε το εκεί που σας έχει ανάγκη, χωρίς να του δημιουργείτε την αίσθηση ότι είναι ανίκανο να τα καταφέρει μόνο του. Μην ξεχνάτε ότι και το παιδί βρίσκεται αντιμέτωπο με μεγάλο στρες αυτή την περίοδο. Προσπαθήστε να μην του δημιουργείτε ενοχές.
- Βάλτε τις βάσεις για μία σχέση ενηλίκων με το παιδί σας. Μετά το πρώτο "σοκ" του αποχωρισμού σας δίνετε μία μοναδική ευκαιρία να ξαναχτίσετε τη σχέση σας με το παιδί όχι στη βάση της εξάρτησης αλλά της αμοιβαίας κατανόησης και ισότητας.

Και προσπαθήστε να μην ξεχνάτε ότι κάθε μέρα είναι η πρώτη μέρα του υπόλοιπου της ζωής σας.

Στείλτε τις επιστολές με τη δική σας εμπειρία με το μικρό σας φοιτητή στο sumvouleutiki@gmail.com. 

Διαχείριση άγχους; Δοκιμάσατε να αναπνεύσετε;

Η διαχείριση άγχους είναι αρκετά σύνθετη διαδικασία και συμπεριλαμβάνει ψυχολογικούς, σωματικούς και συγκυριακούς παράγοντες, μεταξύ άλλων. Για πολλούς ανθρώπους γύρω μας (ρίξτε μία ματιά καθώς περπατάτε στο δρόμο ή καθώς οδηγείτε...) το άγχος είναι τόσο έντονο που γίνεται διασπαστικό και διαπερνά όλη τους την καθημερινότητα. Ξεκινάμε, όπως πάντα, από τα απλά: δοκιμάστε ασκήσεις αναπνοής που λειτουργούν σαν φυσικό ηρεμιστικό στον οργανισμό. Στη αρχή, οι ασκήσεις αναπνοής φαίνονται περίεργες και ίσως λίγο "άσχετες" με το άγχος μας, αλλά με την επιμονή και την εξάσκηση θα δείτε ότι μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε όλο και πιο αποτελεσματικά. 

Άσκηση Αναπνοής:

1. Τοποθετούμε την άκρη της γλώσσας μας πίσω από τα δύο μπροστινά μας δόντια. 
2. Εισπνέουμε αθόρυβα από τη μύτη μετρώντας ως το 4. 
3. Κρατάμε την αναπνοή μας μετρώντας ως το 7. 
4. Εκπνέουμε από το στόμα, μετρώντας ως το 8, βγάζοντας τον αέρα με έναν ανακουφιστικό συριστικό ήχο. 

Επαναλάβετε τέσσερις τέτοιες αναπνοές δύο φορές την ημέρα, όχι περισσότερο. Αν αισθάνεστε δυσκολία να κρατήσετε την αναπνοή σας, μπορείτε να μειώσετε το χρόνο, μετρώντας πιο γρήγορα, αρκεί να διατηρείτε την αναλογία 4:7:8. 
Μετά από αρκετή εξάσκηση θα δείτε ότι αυτές οι αναπνοές θα σας βοηθούν πολύ ακριβώς τη στιγμή που τις χρειάζεστε, την ώρα που το άγχος "σας καταπίνει". 

Ψυχολόγος: Συχνές Ερωτήσεις (Και Απαντήσεις!) Μέρος ΙΙ

Με αφορμή το άρθρο Ψυχολόγος: Συχνές ερωτήσεις και Απαντήσεις, η αναγνώστρια Μ. έστειλε ένα email με τις δικές τις ερωτήσεις. 
Διάβασα ότι για να γίνει σωστά ψυχανάλυση πρέπει να γίνονται συνεδρίες τρεις με πέντε φορές την εβδομάδα. Ισχύει; 
Κατ' αρχήν πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η ψυχανάλυση είναι μία μορφή ψυχοθεραπείας, πολύ βαθιά, κρατάει για αρκετά χρόνια και είναι πράγματι πολύ απαιτητική σε χρόνο (και σε χρήματα). Στρέφεται στις αρχές της ανάπτυξής μας, στις πρώτες σχέσεις μας με τους γονείς και σε αναμνήσεις που πολλές φορές δεν ξέρουμε καν ότι έχουμε. 
Ψυχοθεραπεία ή ψυχανάλυση; 
Όπως είπαμε, η ψυχανάλυση έχει πολύ ειδικές απαιτήσεις και δομή, όμως μπορεί πραγματικά να δώσει πολύ καλά αποτελέσματα σε κάποιον που έχει τη θέληση και τη δυνατότητα να κάνει "το ταξίδι". Υπάρχουν ωστόσο πολυάριθμες σχολές ψυχοθεραπείας που προσφέρουν ένα λίγο ή πολύ διαφορετικό μοντέλο. Επίσης, πολλοί θεραπευτές επιλέγουν να συνθέτουν στοιχεία από διαφορετικές σχολές και κατευθύνσεις ανάλογα με τον άνθρωπο, το πρόβλημα και τις περιστάσεις. 
Ποιός μπορεί να μου συστήσει ένα καλό ψυχαναλυτή/ψυχοθεραπευτή; 
Αυτή είναι πραγματικά μία δύσκολη υπόθεση: κάποιος θεραπευτής μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικός για κάποιον και να μην ταιριάζει καθόλου με κάποιον άλλο. Οπωσδήποτε, τα στοιχειώδη τυπικά προσόντα (τίτλοι σπουδών, άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, εκπαίδευση) βοηθούν να εκτιμήσουμε έναν ειδικό, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι θα μας "ταιριάζει" και θα καλύπτει απόλυτα τις ανάγκες μας. 
Πόσο καιρό πρέπει να παρακολουθήσω; 
Το χρονικό διάστημα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συνυπολογίζοντας το αίτημα του θεραπευόμενου, τις συνθήκες και , όπως όλοι ξέρουμε, την οικονομική δυνατότητα. Πολλοί άνθρωποι ξεκινούν με άξονα κάποιο άμεσο πρόβλημα ή μία επείγουσα πιεστική κατάσταση και στην πορεία αντιλαμβάνονται πως υπάρχουν κι άλλα πράγματα που πρέπει να "δουλευτούν" μέσα στη θεραπεία.
Έχω ακούσει ότι στις ομάδες γίνεται πολύ καλή δουλειά. Ισχύει; 
Η ομαδική ψυχοθεραπεία μας δίνει ένα τρόπο να επεξεργαστούμε τον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους ανθρώπους μέσα στο μικρόκοσμο της ομάδας και μπορεί να δώσει εκπληκτικά αποτελέσματα για πολλούς από εμάς. Εξαρτάται από το αίτημα του θεραπευόμενου αλλά και από το βαθμό ετοιμότητας του, οπωσδήποτε όμως είναι μία πολύτιμη εμπειρία. 

Μ. ευχαριστούμε πολύ για το email και τις ερωτήσεις! Στη διάθεση σου!  

Αυτοκριτική: δέκα λεπτά την ημέρα για καλύτερη ψυχολογία.

Δεν είναι καθόλου σπάνιο όταν ένας φίλος ,καθώς πλησιάζουν τα γενέθλιά του, βουτάει σιγά σιγά σε μία μελαγχολική σούπα, γιατί άλλος ένας χρόνος πέρασε, γιατί δεν έκανε (πάλι) εκείνα που ήθελε, γιατί οι μέρες πέρασαν γρήγορα και πίσω από την πλάτη μας, σχεδόν στα κρυφά. Ή την παραμονή της Πρωτοχρονιάς: αν πάρουμε λίγο χρόνο μέσα στις τόσες προετοιμασίες, οι περισσότεροι από μας έχουμε ένα συναίσθημα κενού γιατί ενώ είμαστε πολύ έτοιμοι να γιορτάσουμε τη χρονιά που έρχεται, δεν είμαστε και τόσο σίγουροι αν πρέπει να γιορτάσουμε τον εαυτό μας στη χρονιά που φεύγει. Τί θα γινόταν αν ήταν κάθε μέρα μέρα γενεθλίων και αρχή μιας καινούριας χρονιάς; Αν κάθε μέρα μας δινόταν η ευκαιρία να πάρουμε αποφάσεις για όλα αυτά που θα αλλάξουμε με αφορμή την καινούρια χρονιά; Θα ήταν σίγουρα τόσο ενδιαφέρον, αν αντιμετωπίζαμε κάθε καινούρια μέρα σαν την αρχή μιας καινούριας περιόδου στη ζωή μας που μας δίνει την ευκαιρία να δούμε τί πήγε στραβά, τί πήγε καλά και τί θα θέλαμε να αλλάξουμε στις μέρες που έρχονται. 
Αυτοκριτική λοιπόν. Αλλά τί είναι η αυτοκριτική; Οι περισσότεροι έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι αυτοκριτική είναι να βρίσκουμε τα λάθη μας και τα ελαττώματά μας, να τιμωρούμε και να κατηγορούμε τον εαυτό μας και να "μαστιγωνόμαστε" για εκείνα τα λάθη του παρελθόντος που δε σταματάμε να τα κουβαλάμε όπου πάμε χωρίς να μπορούμε να κάνουμε κάτι για να τα αλλάξουμε. Δώστε σήμερα στην αυτοκριτική σας μία ακόμα ευκαιρία. Γιατί, αυτοκριτική δεν σημαίνει μόνο εκδικούμαι τον εαυτό μου για τα λάθη του. Αυτοκριτική σημαίνει :
εντοπίζω τα λάθη μου και αναζητώ για ποιούς λόγους τα έκανα.
αναγνωρίζω στον εαυτό μου το δικαίωμα να κάνω και λάθη.
αναζητώ τί καλό βγήκε από αυτό (ψάξτε καλά, πάντα υπάρχει κάτι).
δεν ξεχνάω ότι δεν είμαι μόνο λάθη! Κομμάτι της αυτοκριτικής είναι και να επαινέσω τον εαυτό μου για αυτά που έκανα καλά.
φροντίζω για κάθε μου "στραβό" να βρίσκω και ένα "σωστό".
ανακαλύπτω ένα τρόπο να το κάνω καλύτερα αύριο. Ή μεθαύριο. Ένα πράγμα τη φορά και μία απόφαση την ημέρα. Μην ξεχνάτε, η Ρώμη δε χτίστηκε σε μία μέρα.

Καλή εβδομάδα λοιπόν. Κερδίστε την! 

Δώσε μου μία αγκαλιά. Οι αγκαλιές κάνουν καλό στην υγεία μας!

Ημέρα Τετάρτη, μέσα της εβδομάδας, αρχές του μήνα: με λίγα λόγια πρέπει να γίνουν τόσα πολλά που μας πιάνει ίλιγγος. Δεν είναι μόνο τα επαγγελματικά, τα οικονομικά, τα οικογενειακά, τα προσωπικά και τα του νοικοκυριού μας. Είναι που θέλουμε να βρούμε και το χρόνο -και κυρίως τη διάθεση- να φροντίσουμε τον εαυτό μας, το σύντροφό μας, τις σχέσεις μας και την υγεία μας, ψυχική και σωματική. Φαίνεται βουνό ε; Ας αρχίσουμε λοιπόν από τα απλά, αυτά που δε χρειάζονται χρήματα, δε χρειάζονται προετοιμασίες και βρίσκονται κοντά μας και στο χέρι μας. Σήμερα παίρνουμε το φυσικό "φάρμακο" της αγκαλιάς. 
Ξέρατε ότι οι αγκαλιές βοηθούν στη βελτίωση της διάθεσης αλλά και στην προάσπιση της υγείας μας; 
Σύμφωνα με έρευνες που πραγματοποιήθηκαν από το Πανεπιστήμιο της North Carolina η αγκαλιά αυξάνει την ορμόνη οξυτοκίνη και μειώνει τον κίνδυνο για καρδιακές νόσους. Ταυτόχρονα, μειώνεται η ορμόνη του στρες κορτιζόλη, η αρτηριακή πίεση και η καρδιακή συχνότητα, ενώ στους ενήλικες έχει βρεθεί ότι μία αγκαλιά μπορεί να μειώσει τα επίπεδα πόνου. 
Σύμφωνα με τη Δρ. Karen Grewen η θερμή ανθρώπινη επαφή όπως η αγκαλιά ή το κράτημα του χεριού ατην αρχή μιας δύσκολης μέρας "μπορεί να μας βοηθήσει να τα βγάλουμε πέρα και να μας προστατέψει καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας"! 

Συναισθηματικός εκβιασμός: πιο συχνός και πιο αληθινός απ΄ό,τι νομίζουμε.

Συναισθηματικός εκβιασμός: μία αόρατη μορφή κακοποίησης.

Τί είναι ο συναισθηματικός εκβιασμός;
Ο όρος συναισθηματικός εκβιασμός αναφέρεται σε μία μορφή ψυχολογικής χειραγώγησης που συμβαίνει μέσα στα πλαίσια στενών προσωπικών σχέσεων: μπορεί να είναι η σχέση ανάμεσα σε μία μητέρα και το παιδί της, η σχέση μεταξύ συζύγων, αδελφών, ακόμη και μεταξύ πολύ στενών φίλων. Σε αυτές τις σχέσεις, το ένα μέλος χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του, ενώ το άλλο μέλος υποχωρεί μπροστά στο φόβο των συνεπειών. Ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι μία μορφή ψυχολογικής κακοποίησης με πολύ δυσάρεστες συνέπειες.

Πώς λειτουργεί;
Ο «συναισθηματικός εκβιαστής» προβάλλει τις απαιτήσεις του και τις ανάγκες του πάνω από οτιδήποτε άλλο: προκειμένου να βεβαιωθεί ότι θα πάρει αυτό που επιθυμεί χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση απειλώντας, άμεσα ή έμμεσα, ότι αν δε γίνει το δικό του θα υπάρξουν συνέπειες. Υπάρχουν διαφορετικές μορφές συναισθηματικού εκβιασμού. Ο εκβιαστής μπορεί να απειλεί ότι θα κάνει κακό στον εαυτό του (όχι απαραίτητα σωματικό), ότι θα τιμωρήσει το «θύμα» του αν δεν ανταποκριθεί ή μπορεί να παριστάνει το μάρτυρα προκαλώντας συναισθήματα ενοχής και οίκτου. Υπάρχουν επίσης εκείνοι που χρησιμοποιούν μία μορφή δωροδοκίας, υποσχόμενοι διάφορα ανταλλάγματα προκειμένου να επιτύχουν το σκοπό τους.

Παραδείγματα συναισθηματικού εκβιασμού.
Οι μάρτυρες. Σκεφτείτε μία μητέρα η οποία στερεοτυπικά όταν επιθυμεί κάτι, επαναλαμβάνει στα παιδιά της ότι «έκανε τα πάντα και ξόδεψε όλη της τη ζωή» για να τα μεγαλώσει σωστά ή ένα σύζυγο ο οποίος πάντα προβάλλει το γεγονός ότι εργάζεται σκληρά για να μη λείψει τίποτα στην οικογένειά του. Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την ενοχή και την υποχρέωση σαν μοχλό για να επιτύχουν το σκοπό τους.
Οι τιμωροί. Οι τιμωροί χρησιμοποιούν απειλές και κυρώσεις για να πιέσουν τις καταστάσεις. Μπορεί να απειλούν ότι θα τους συμβούν επώδυνα πράγματα αν δεν τους βοηθήσουμε, ότι θα είναι δυστυχείς, ότι θα κινδυνέψουν ή ακόμα ότι θα μας κάνουν να υποφέρουμε αν δεν ενδώσουμε στις πιέσεις τους.
Οι δωροδοκούντες. Προκειμένου να αποσπάσουν αυτό που θέλουν από το «θύμα» του εκβιασμού τους, δίνουν υποσχέσεις και ανταλλάγματα: «Αν κάνεις αυτό που θέλω, θα συνεχίσω να σε φροντίζω».  

Πώς αισθάνονται τα «θύματα» του συναισθηματικού εκβιασμού;
Οι συνέπειες του συνεχιζόμενου συναισθηματικού εκβιασμού είναι οδυνηρές για τον ψυχισμό των θυμάτων. Αισθάνονται ανασφαλείς, ασήμαντοι και έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση ενώ κάθε φορά που κάνουν κάτι για τον εαυτό τους νιώθουν εγωιστές. Τα κύρια συναισθήματα που εμπνέει ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι φόβος, υποχρέωση και ενοχή. Το αποτέλεσμα είναι ότι το «θύμα» εμπλέκεται σε έναν ιστό από τον οποίο αισθάνεται αδύναμο ή ανίκανο να ξεφύγει.
Οι άνθρωποι που πέφτουν «θύματα» συναισθηματικού εκβιασμού είναι συνήθως άνθρωποι με έντονα αλτρουιστικά αισθήματα αλλά ταυτόχρονα φοβούνται και αποφεύγουν τη ρήξη, το θυμό και τη διαφωνία. Έχουν μεγάλη ανάγκη να τους αγαπούν, να τους αποδέχονται και να έχουν ανθρώπους γύρω τους. Γίνονται έτσι ευάλωτοι στις συναισθηματικές πιέσεις και εύκολα υπαναχωρούν με αποτέλεσμα να βάζουν πάντοτε τις ανάγκες τους σε δεύτερο πλάνο.

Είμαι «θύμα» συναισθηματικού εκβιασμού;
Παρόλο που πρόκειται για μία μορφή ψυχολογικής βίας και κακοποίησης, πολλές φορές οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ή να παραδεχτούν τι τους συμβαίνει. Οι συναισθηματικοί εκβιαστές:

- Σας απειλούν ότι θα σας εγκαταλείψουν αν δεν κάνετε αυτό που σας ζητούν.
- Όταν τους αρνηθείτε κάτι, σας κάνουν τη ζωή δύσκολη.
- Σας κατηγορούν ότι είστε εγωιστές, άπληστοι, ότι σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας.
- Σας δίνουν υποσχέσεις τις οποίες σπάνια τηρούν όταν τελικά πετύχουν αυτό που θέλουν.
- Αφήνουν να εννοηθεί ότι αν δεν τους βοηθήσετε θα τους συμβεί κάτι κακό.
- Επαναλαμβάνουν διαρκώς πόσο τους απογοητεύετε, πόσο δεν το περίμεναν αυτό από σας και πόσο τους πληγώνει η συμπεριφορά σας.
- Σας υπενθυμίζουν συχνά πόσα έχουν κάνει για σας και άρα, πόσο υποχρεωμένοι είστε. 
- Σας λένε καλά λόγια και σας φέρονται καλά όσο τους δίνετε ό,τι σας ζητήσουν αλλά τα αναιρούν όλα και γίνονται σκληροί και επιθετικοί στο πρώτο όχι που θα πείτε.
- Χρησιμοποιούν τα χρήματα σαν απειλή ή σαν εργαλείο για να σας χειριστούν.

Πώς να το αντιμετωπίσετε.
Οι σχέσεις που βασίζονται σε μηχανισμούς συναισθηματικού εκβιασμού είναι συνήθως βαθειά ριζωμένες και αντιστέκονται σθεναρά στην αλλαγή.
Αναγνωρίστε τη μορφή του εκβιασμού. Παρόλο που ο συναισθηματικός εκβιασμός, ειδικά όταν συμβαίνει χρόνια, μας δημιουργεί σύγχυση και θολώνει τη σκέψη μας, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα κίνητρα της συμπεριφοράς μας. Νιώθετε ενοχή, φόβο και υποχρέωση;
Βάλτε όρια. Σπάστε το φαύλο κύκλο του εκβιασμού βάζοντας όρια και κρατήστε τα. Αυτό θα δώσει το μήνυμα ότι έχετε τη δύναμη να πείτε όχι σε κάτι που θεωρείτε παράλογο.
Φροντίστε τον εαυτό σας. Εξετάστε τις προσωπικές σας ανάγκες και επιθυμίες χωρίς να επηρεάζεστε από το φόβο της απειλής. Τι θα κάνατε για τον εαυτό σας αν είχατε απόλυτη ελευθερία;
Δείτε τον εαυτό σας από απόσταση. Πώς θα κρίνατε εσείς τον εαυτό σας; Τι ρόλο έχετε παίξει σε αυτή τη σχέση; Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν άνθρωπο που βρίσκετε στη θέση σας;
Ξεκινήστε με μικρές αλλαγές. Κάνοντας μικρές προσωπικές επιλογές σε καθημερινή βάση και υποστηρίζοντας τον εαυτό σας, θα σας βοηθήσει όχι μόνο να βάλετε όρια αλλά και να θυμηθείτε σταδιακά πώς είστε δυνατοί, αξιόλογοι και πως η αγάπη και η συντροφιά σας αξίζει, χωρίς να χρειάζεται να την «εξαγοράζετε» υποχωρώντας πάντα σε αυτό που σας ζητούν.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...