Οι περισσότεροι άνθρωποι που συναντούμε στην πρακτική μας ως ψυχολόγοι πάσχουν από έλλειψη αυτού που θα ονομάζαμε "εσωτερική ματιά", την ικανότητα δηλαδή να κοιτάξουν προς τα μέσα, στον εαυτό τους και να δουλέψουν με τα συναισθήματά τους και τις σκέψεις τους. Ξεκινώντας να βελτιώσουμε τη συναισθηματική μας και ψυχολογική κατάσταση και κατά συνέπεια τη ζωή μας και τις σχέσεις μας, χρειάζεται να στρέψουμε το βλέμμα προς τα μέσα και να δώσουμε όνομα και ταυτότητα στα συναισθήματα, στις σκέψεις και τις ανάγκες μας. Πολλές φορές, ακόμα και ενήλικες, δυσκολεύονται εξαιρετικά να απαντήσουν στην ερώτηση "Πώς νιώθεις αυτή τη στιγμή;", με αποτέλεσμα να έχουν επιπρόσθετες δυσκολίες στη διαχείριση των καταστάσεων που βιώνουν. Η εκπαίδευση στα συναισθήματα μπορεί να ξεκινήσει πολύ νωρίς βοηθώντας τα παιδιά να αναπτύξουν ένα συναισθηματικό λεξιλόγιο και μία πιο δυνατή "εσωτερική ματιά" αλλά και τη δυνατότητα να καταλαβαίνουν καλύτερα τους γύρω τους και να δημιουργούν σχέσεις με κατανόηση και ενσυναίσθηση.
Πώς να ξεκινήσετε τη συναισθηματική εκπαίδευση.
Η καθημερινότητα με τα παιδιά μας παρέχει πάρα πολλές δραστηριότητες που προσφέρονται ιδιαίτερα για "συναισθηματικές κουβέντες".
Χρησιμοποιείστε τα παραμύθια, τις παιδικές ταινίες, ακόμα και τα παιχνίδια για να ενθαρρύνεται την εξοικείωση με τα συναισθήματα. Διαβάζοντας για παράδειγμα ένα παραμύθι, μπορείτε να διακόψετε την αφήγηση και να ρωτήσετε με ενδιαφέρον "πως λες να αισθάνεται τώρα ο πρωταγωνιστής;" ή "εσύ τί θα έκανες αν ήταν στη θέση του;". Θυμάμαι ακόμα όταν η μητέρα μου με ρώτησε τί νομίζω ότι σκέφτεται ο μολυβένιος στρατιώτης όταν ήταν μέσα στο χάρτινο καραβάκι του πλέοντας στον υπόνομο...
Τα παιχνίδια επίσης παρέχουν στα παιδιά τη δυνατότητα να χτίσουν ιστορίες που διατηρούν ζωντανό το ενδιαφέρον του. Ένα κουκλόσπιτο μπορεί να γίνει η σκηνή πάνω στην οποία θα σας διηγηθεί οικογενειακές ιστορίες και μία ομάδα από κούκλες που πίνουν τσάι μπορεί να ξεκινήσει ζωντανές συζητήσεις: τί λένε; αυτή εδώ μου φαίνεται λιγάκι στεναχωρημένη, τί σκέφτεται; Στα παιδιά αρέσουν πολύ οι ιστορίες και τα σενάρια καθώς δίνουν έκφραση και διέξοδο στη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους.
Οι παιδικές ζωγραφιές είναι τόσο εκφραστικές και πλούσιες σε νοήματα που χρησιμοποιούνται από τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας για την αξιολόγηση και την κατανόηση του ψυχικού κόσμου των παιδιών. Παρόλο που μέχρι τα οχτώ περίπου χρόνια τα σχέδια των παιδιών φαίνονται να επαναλαμβάνονται και να μην έχουν ιδιαίτερο νόημα, αναζητήστε την κρυμμένη συναισθηματική ιστορία πίσω από τα σκίτσα. Ποιούς ζωγραφίζει; Ποιός μένει σε αυτό το σπίτι; Είναι χαρούμενη οικογένεια; τί κάνουν όταν είναι όλοι μαζί;
Χρησιμοποιείστε συναισθηματικές λέξεις μέσα στην οικογενειακή καθημερινότητα. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να τις κάνει το παιδί κτήμα του και να τις ενσωματώσει στον τρόπο που σκέφτεται και αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Πείτε πόσο ευχαριστημένοι είστε που έχετε το μικρό σας, πόσο ενθουσιασμένοι για τη βόλτα του σαββάτου, χαρούμενοι ή φοβισμένοι. Αν το παιδί σας σας δει πολύ κουρασμένους ή δακρυσμένους ή πολύ χαρούμενους, αρπάξτε την ευκαιρία και μιλήστε για το πώς αισθάνεστε και γιατί. Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από αυτά που μπορούν να εκφράσουν με τις λεξούλες τους.
Εσείς πως μιλάτε στα παιδιά σας για τα συναισθήματα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου