Βιβλίο: Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας της Alice Miller

Πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν, όταν ήταν παιδιά, να μάθουν να κρύβουν πολύ επιδέξια τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των γονέων τους και να κερδίσουν την "αγάπη" τους.
Ως ενήλικες μπορεί να κυνηγούν την επιτυχία, έχουν όμως ταυτόχρονα μια υποβόσκουσα αίσθηση ότι δεν αξίζουν τίποτα. Χωρίς ποτέ να τους έχει επιτραπεί να εκφράσουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, και έχοντας χάσει την επαφή με τον αληθινό τους εαυτό, εκδραματίζουν τα καταπιεσμένα συναισθήματά τους με επεισόδια κατάθλιψης ή καταναγκαστικής συμπεριφοράς, ή ακόμα και με ιδέες μεγαλείου. Στη συνέχεια, με τη σειρά τους, μεταφέρουν αυτή την κληρονομιά της καταπίεσης στα δικά τους παιδιά. Αυτό το σπαρακτικό και οξυδερκές βιβλίο είναι ένα πρώτο βήμα για την ανακάλυψη των αναγκών μας και της δικής μας αλήθειας στην προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από αυτό το φαύλο κύκλο.



Ένα βιβλίο γραμμένο για σένα, για μένα, για όλους όσοι υπήρξαν παιδιά και έχουν το θάρρος να αναζητήσουν τις ρίζες των σημερινών τους προβληματισμών και προβλημάτων. Γραμμένο με τρόπο καθημερινό, απλό και πολύ ανθρώπινο. Μία πολύ καλή αρχή...
Απόσπασμα από το βιβλίο: …. Η ζωή του καθενός είναι γεμάτη από ψευδαισθήσεις, ίσως επειδή η αλήθεια συχνά μας φαίνεται αβάσταχτη. Κι όμως, η αλήθεια είναι τόσο αναγκαία, που η άγνοιά της έχει υψηλό κόστος, το οποίο μπορεί να εμφανιστεί με την μορφή σοβαρών ασθενειών. Χρειάζεται λοιπόν να προσπαθήσουμε, ακολουθώντας μια μακροχρόνια διαδικασία, να ανακαλύψουμε τη δική μας προσωπική αλήθεια, μια αλήθεια που μπορεί να μας προκαλέσει πόνο πριν μας προσφέρει μια νέα αίσθηση ελευθερίας. Αν, αντίθετα, επιλέξουμε να αρκεστούμε σε μια διανοητική γνώση,  θα παραμείνουμε στη σφαίρα των ψευδαισθήσεων και της εξαπάτησης του εαυτού μας.
    Δεν μπορούμε να σβήσουμε τις ζημιές που έγιναν μέσα μας κατά την παιδική μας ηλικία, αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε ούτε στο παραμικρό το παρελθόν μας. Μπορούμε όμως να αλλάξουμε και να αναδιοργανώσουμε τον εαυτό μας και έτσι να ξανακερδίσουμε τη χαμένη μας ενότητα, αν αποφασίσουμε να κοιτάξουμε από πολύ κοντά και να συνειδητοποιήσουμε τη γνώση που έχουμε αποθηκεύσει στο σώμα μας για αυτά που έγιναν στο παρελθόν.
Αυτός ο δρόμος σίγουρα δεν είναι εύκολος, σε πολλές περιπτώσεις όμως είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε επιτέλους να αφήσουμε πίσω μας την αόρατη και απάνθρωπη φυλακή της παιδικής μας ηλικίας.
Μόνο έτσι μπορούμε να μετατρέψουμε τον εαυτό μας από το ανίδεο θύμα που ήταν στο παρελθόν σε υπεύθυνο άτομο, που γνωρίζει τη δική του ιστορία και μπορεί να ζήσει μαζί της.
  Οι περισσότεροι άνθρωποι όμως κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν θέλουν να γνωρίζουν τίποτα από την προσωπική τους ιστορία και έτσι δεν συνειδητοποιούν ότι, στην ουσία, η ιστορία τους τους καθορίζει συνεχώς στο παρόν. Συνεχίζουν να ζουν μέσα στην απωθημένη και ανεπίλυτη κατάσταση που παγιώθηκε στην παιδική τους ηλικία. Δεν συνειδητοποιούν ότι φοβούνται και αποφεύγουν κινδύνους οι οποίοι, παρ’ όλο που κάποτε ήταν πραγματικοί, εδώ και πολύ καιρό έχουν πάψει να είναι. Καθοδηγούνται από ασυνείδητες αναμνήσεις και απωθημένα συναισθήματα και ανάγκες, τα οποία, όσο παραμένουν ασυνείδητα και αξεδιάλυτα, συχνά καθορίζουν, με σχεδόν διαστροφικό τρόπο, καθετί που κάνουν ή δεν κάνουν…….

Δέκα πιθανά σημάδια έντονου στρες.

Το στρες είναι μία νοητική και ψυχολογική αντίδραση του οργανισμού σε καταστάσεις (εσωτερικές ή εξωτερικές) που ξεπερνούν τα όρια της αντοχής μας. Δεν βιώνουν όλοι οι άνθρωποι το στρες με τον ίδιο τρόπο όπως επίσης δεν επηρεάζονται εξίσου από αυτό. Παρόλα αυτά, για πολλούς ανθρώπους το στρες μένει ανεξερεύνητο και βρίσκει δίοδο και έκφραση μέσα από συμπτώματα που εκδηλώνονται στο ίδιο το σώμα. Υπάρχουν σωματικές καταστάσεις που μπορεί να σημαίνουν ότι είμαστε περισσότερο στρεσαρισμένοι από ό,τι πραγματικά πιστεύουμε. 

1. Πόνοι στο σώμα. Τα συναισθήματά μας μπορούν να επηρεάσουν τη σωματική μας κατάσταση. Συγκεκριμένα πόνοι στον αυχένα, στους ώμους και τις πλάτες συνδέονται ιδιαίτερα με υψηλά επίπεδα στρες. 
2. Συχνές και έντονες μεταπτώσεις στη διάθεση. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ξαφνικός θυμός και τα ξεσπάσματα χωρίς προφανή σημαντικό λόγο. 
3. Δυσκολία συγκέντρωσης. Το βρίσκετε όλο και πιο δύσκολο να ολοκληρώσετε μία δραστηριότητα, ξεχνάτε τις υποχρεώσεις σας, αφαιρείστε πολύ συχνά και το μυαλό σας "περιπλανιέται". 
4. Διαταραγμένος ύπνος. Το στρες επηρεάζει ιδιαίτερα την ποιότητα του ύπνου μας. Δυσκολία να αποκοιμηθείτε (με αίσθημα ανησυχίας), συχνές αφυπνίσεις, ξύπνημα με αίσθημα κόπωσης και εξάντλησης. 
5. Πονοκέφαλοι. Συχνότεροι ή διαφορετικοί πονοκέφαλοι απ' ό,τι συνήθως μπορεί να υποδεικνύουν υψηλό στρες. Ιδιαίτερα πονοκέφαλοι που εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου συνδέονται με στρες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. 
6. Συχνές ιώσεις και κρυολογήματα.  Αρρωσταίνετε συχνότερα απ' ό,τι συνήθως και "αρπάζετε" όλα τα μικρόβια που κυκλοφορούν. Οι επιδράσεις του παρατεταμένου στρες στο ανοσοποιητικό σύστημα είναι αποδυναμωτικές για την υγεία μας. 
7. Διαρκής ανησυχία. Το αίσθημα ανησυχίας χωρίς συγκεκριμένη πηγή είναι πολύ χαρακτηριστικό έντονου και παρατεταμένου στρες. Αισθάνεστε ανησυχία, ένταση, κακή προδιάθεση κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας χωρίς να ανησυχείτε για κάτι συγκεκριμένο.
8. Πόνος στα σαγόνια. Μπορεί να σημαίνει ότι σφίγγετε τα σαγόνια σας ή τρίζετε τα δόντια σας κατά τη διάρκεια της νύχτας (το τρίξιμο των δοντιών ονομάζεται βρουξισμός), μία κατάσταση που επιδεινώνεται σημαντικά σε περιόδους άγχους. 
9. Έλλειψη χρόνου. Ό,τι και να κάνετε, συσσωρεύετε διαρκώς εκκρεμότητες, οι μέρες μοιάζουν "μικρότερες" απ' ό,τι συνήθως και ο χρόνος σας μοιάζει πολύ λίγος για να κάνετε τα πράγματα που έχετε προγραμματίσει. 
10. Περίεργα όνειρα και εφιάλτες. Το στρες εκφράζεται μέσα από τα όνειρα κατά τη διάρκεια του ύπνου. Όνειρα που συνοδεύονται από συναισθήματα τρόμου, πανικού, καταδίωξης και έντονου άγχους σας υπενθυμίζουν ότι κάτι στην καθημερινότητά σας δεν πάει καλά.  

Διαβάστε επίσης: 

Αντιμετωπίζω το στρες: ανακαλύπτω τις στρεσογόνες πηγές.

Αντιμετώπιση άγχους: Η οργάνωση "διώχνει" το άγχος.



Οικογένειες με παιδιά στην εφηβεία: κάντε χώρο! 



Η εφηβική συμπεριφορά σφραγίζεται από τις προσπάθειες του έφηβου -συχνά "'άγαρμπες", ανησυχητικές ή ατελέσφορες- να δηλώσουν και να περιφρουρήσουν την αυτονόμησή τους μέσα και έξω από το σπίτι. Πεδίο δόξης λαμπρό για αυτό το σκοπό αποτελεί το δωμάτιο του εφήβου στο σπίτι. Οι έφηβοι έχουν την τάση να γίνονται υπερευαίσθητοι με το χώρο τους, να κλείνονται με τις ώρες στο δωμάτιό τους, να απαγορεύουν παρεμβάσεις (ακόμα και το καθημερινό συμμάζεμα) και πολύ συχνά να κοπανάνε την πόρτα πίσω τους. Οι δε γονείς των εφήβων, ανήσυχοι για αυτόν τον καινούριο "άγνωστο" έχουν την τάση να περιορίζουν την ιδιωτικότητα του εφηβικού δωματίου στην προσπάθειά τους να ασκήσουν έλεγχο και να προστατεύσουν το παιδί από τυχόν επικίνδυνες καταστάσεις αλλά και να ξεκαθαρίσουν "ποιός κάνει κουμάντο" μέσα στο σπίτι. 
Ο σωστός χειρισμός του εφηβικού δωματίου θα βοηθήσει τον έφηβο να βρει το χώρο του και θα γλιτώσει και όλη την οικογένεια από ανώφελες συγκρούσεις ενώ ταυτόχρονα θα περάσει ένα μήνυμα σεβασμού της ατομικότητας που είναι πραγματικά απαραίτητο για το ομαλό πέρασμα στην ενηλικίωση. Απομακρύνετε τη σύγκρουση από τον ιδιωτικό χώρο του δωματίου του εφήβου χωρίς να καταργήσετε εντελώς τους κανόνες. 
<br>
- Για παράδειγμα, μην επιτρέπετε κλειδιά στην πόρτα αλλά φροντίστε να χτυπάτε πάντα την πόρτα πριν μπείτε στο δωμάτιο. 
- Αποφύγετε να ψάχνετε συστηματικά τα πράγματα του εφήβου, ιδιαίτερα αυτά που βρίσκονται σε συρτάρια, ντουλάπια και διάφορες κρυψώνες, εκτός αν έχετε ενδείξεις ότι κάτι ανησυχητικό συμβαίνει και χρειάζεται η άμεση παρέμβασή σας. 
- Ξεκαθαρίστε τις υποχρεώσεις του εφήβου και τις δικές σας σε σχέση με την τακτοποίηση και καθαριότητα του δωματίου: είναι ένας πολύ καλός τρόπος να διδάξετε ότι τα προνόμια συνοδεύονται πάντοτε από υποχρεώσεις.
- Δημιουργήστε ένα φιλόξενο χώρο για τον έφηβο και τους φίλους του. Στην εφηβεία, το φιλικό περιβάλλον αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο πλαίσιο της προσπάθειας του εφήβου να αποστασιοποιηθεί από την οικογένεια και να δομήσει μία αυτόνομη ταυτότητα. Φροντίζοντας να υπάρχει ένα φιλόξενο περιβάλλον, έχετε το επιπλέον προνόμιο να γνωρίσετε τους φίλους του παιδιού σας. 
- Αφήστε τον έφηβο να εκφράσει τη δημιουργικότητά του μέσα στο χώρο του. Συνεργαστείτε μαζί του σε μία μικρής -ή μεγαλύτερης- κλίμακας ανακαίνιση ή διαμόρφωση του χώρου σύμφωνα με την ηλικία και τα ενδιαφέροντά του. 
- Μην επιμένετε να είναι διαρκώς ανοιχτή η πόρτα! Προτιμήστε να χτυπάτε σε τακτά χρονικά διαστήματα για να "τσεκάρετε" την κατάσταση. 
- Προσπαθήστε να αποφύγετε τη σύγκρουση του τύπου "είναι το δωμάτιο μου" - "όχι, είναι το σπίτι μου". Αντίθετα, εξηγήστε ότι στο σπίτι ισχύουν κανόνες για όλους χωρίς να μπαίνετε σε παιχνίδια εξουσίας. Είναι σαφές ποιός είναι υπεύθυνος στο σπίτι, όμως δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για έναν έφηβο από το να ηττάται κατά κράτος. 
- Όπως με όλα τα προβλήματα στην εφηβεία, διαπραγματευτείτε, δίνοντας στον έφηβο την αίσθηση και την επιβεβαίωση ότι η γνώμη του ακούγεται και η τεράστια αλλαγή που αισθάνεται μέσα του αντανακλά και γίνεται αντιληπτή από το περιβάλλον του. 
- Αφουγκραστείτε τις πραγματικές ανάγκες. Ένας έφηβος που αφήνει συστηματικά ένα ημερολόγιο σε κοινή θέα, ίσως πραγματικά επιδιώκει να το διαβάσετε... 



Βάζω στόχους. Και τους πετυχαίνω.

Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για πολλούς: οι στόχοι. Τους αποφασίζουμε, τους βάζουμε, ξεκινάμε με μία δύο πολύ καλές μέρες και πολύ σύντομα αρχίζουν οι εκπτώσεις: προσπαθούμε λίγο λιγότερο, λίγο αργότερα, λίγο πιο χλιαρά. Οπωσδήποτε κάποιοι ανάμεσά μας είναι περισσότερο πειθαρχημένοι και ίσως περισσότερο αποτελεσματικοί με τη στοχοθεσία τους. Για τους υπόλοιπους, η θεωρία των S.M.A.R.T. στόχων δίνει πολύ ενδιαφέρουσες στρατηγικές για να προσεγγίσουμε τους στόχους. S.M.A.R.T. είναι ένα ακρωνύμιο που χρησιμοποιείται για να μας βοηθήσει να σχεδιάσουμε το δρόμο μας, με συγκεκριμένα, μετρήσιμα και ρεαλιστικά βήματα. 




S. Συγκεκριμένος (specific). 
Οι στόχοι που είναι συγκεκριμένοι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εκπληρωθούν. Για να συγκεκριμενοποιήσουμε ένα στόχο πρέπει να δώσουμε μία απάντηση στις παρακάτω ερωτήσεις: 
Τί; Τί θέλω να επιτύχω; 
Ποιός; Ποιός εμπλέκεται; 
Πότε; Ποιό είναι το χρονοδιάγραμμα της προσπάθειας; 
Πού; Ποιός είναι ο τόπος που θα εξελιχθεί η προσπάθεια; 
Πώς; Ποιοί είναι οι περιορισμοί και οι απαιτήσεις; 


Μ. Μετρήσιμος. (Measurable). 
Ορίζουμε συγκεκριμένα κριτήρια για τη μέτρηση της προόδου και της επίτευξης του στόχου. 
Απαντήστε σε ερωτήσεις όπως: Πόσο; Πόσα; Πότε θα ξέρω ότι έχω πετύχει το στόχο μου; 


Α. Ατομικά Εφικτός (Attainable)
Στόχοι που είναι σύμφωνοι με το προσωπικό μας δυναμικό και τα αποθέματά μας, πράγμα που σημαίνει ότι οι στόχοι δεν πρέπει να είναι ούτε "εξωπραγματικοί" (θα τους θεωρήσουμε "βουνό"), ούτε και πάρα πολύ εύκολοι για την απόδοσή μας (θα τους θεωρήσουμε άχρηστους).


R. Ρεαλιστικός (Realistic) 
Στόχοι που "μετράνε"! Αφού λάβουμε υπόψη μας τις δυνατότητες και τους περιορισμούς σχεδιάζουμε τους στόχους και την πορεία μας προς αυτούς με ρεαλιστικά κριτήρια, τόσο όσον αφορά τη διαδικασία, όσο και την εκπλήρωσή τους. Εδώ ορίζουμε τις απαραίτητες προϋποθέσεις (υπάρχουν;), τα πρόσωπα που θα βοηθήσουν (με ποιό τρόπο;), την επίδραση που θα έχει το μετρήσιμο αποτέλεσμα (ταιριάζει πραγματικά με τις ανάγκες μας αυτή τη στιγμή;). 


Τ. Χρόνος (Timely). 
Το Τ. σε ένα S.M.A.R.T. στόχο ορίζει το χρόνο. Είναι ο κατάλληλος χρόνος για αυτή την προσπάθεια; και οπωσδήποτε τοποθετεί την προσπάθειά μας σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο: Ο χρονικός προσδιορισμός βοηθάει να μένουμε σε επαφή με τη "μεγαλύτερη εικόνα" ξεπερνώντας τις δύσκολες μέρες και τις μικρές καθημερινές επιπλοκές. Πόσο χρόνο έχω στη διάθεσή μου; Πού θα είμαι σε έξι μέρες; σε έξι εβδομάδες; σε έξι μήνες; 


Το σύστημα S.M.A.R.T. υπογραμμίζει ότι κάθε στόχος είναι πραγματοποιήσιμος αν σχεδιαστεί σωστά και με προσοχή και λαμβάνοντας υπόψη τις ατομικές παραμέτρους που υπεισέρχονται κάθε φορά. Αν και ξεκίνησε σαν μία στρατηγική στοχοθεσίας σε εταιρίες και ομάδες εργασίας είναι πολύ αποτελεσματικό σε ατομική βάση. Δοκιμάστε το. 


* Meyer, Paul J (2003). Attitude Is Everything: If You Want to Succeed Above and Beyond. Meyer Resource Group, Incorporated. 

Δωρεάν σεμινάρια ψυχοεκπαίδευσης στη ΧΑΝΘ.

Τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου στην αίθουσα σεμιναρίων της ΧΑΝΘ, στα πλαίσια του κύκλου ψυχοεκπαίδευσης, θα πραγματοποιηθεί ομιλία με θέμα: 
"Συνεξάρτηση: Όταν δεν αντέχω να ζω με τον εαυτό μου"
 Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με τη ΧΑΝΘ: Μέγαρο ΧΑΝΘ 2310-241007 ή με τις εισηγήτριες στα τηλέφωνα 2313-023313 & 2392-020255.

Μικρό σεμινάριο Ψυχολογίας - Ψυχοεκπαίδευσης στο Μαρούσι.

Την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012 θα πραγματοποιηθεί στο Μαρούσι (νοσοκομείο ΚΑΤ) ομιλία με θέμα "Άγχος στην καθημερινότητα: αιτίες, στρατηγικές και πρακτικές αντιμετώπισης". Το θέμα περιλαμβάνει μία γενική επισκόπηση του μηχανισμού του άγχους και εστιάζει σε πρακτικές αλλαγές και μικρές τεχνικές που βοηθούν στην αντιμετώπισή του.
- φυσιολογικό και παθολογικό άγχος 
- παράγοντες ευαισθησίας
- σωματοποίηση του άγχους 
- τεχνικές χαλάρωσης 
- στρατηγικές αντιμετώπισης 
Τετάρτη, 25 Ιανουαρίου 2012, 18:00-20:00
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να καλέσετε στο 210 8018123. 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...